“‘De zegen van Martin Luther King en een kok’

Vanochtend 30 maart is de Sacred Peace Walk 2010 van start gegaan, een wandeling van Noord Las Vegas naar de atoombomproefgronden noordelijker in Nevada. Een wandeling door de woestijn in de Heilige Week. Er stond zo’n harde, warme zuidwestenwind dat oorspronkelijk de bedoeling was dat de wandelaars op het einde van de eerste etappe naar vaste behuizing teruggereden zouden worden. Voor de meesten was dit echter de eer te na. Zij hebben alsnog tenten opgezet in windstoten van tegen de honderd kilometer per uur.

De wandeling gaat door de woestijn, maar de woestijn kent in de VS zijn snelwegen. Men wandelt aan de door het verkeersreglement voorgeschreven zijde van de snelweg. Met Pasen verwacht men bij de testsite te zijn.

In de wind rollen de struiken voort, bekend uit countrysongs, films en strips. Het schijnbaar zo karakteristieke tumbleweed is evenwel in de negentiende  eeuw ingevoerd en geldt als een woekerende verwilderde plant. Op veel plaatsen groeit niets anders meer. Zoals zo vaak blijkt de werkelijkheid anders dan de western voorspiegelt. De struik heet in het Nederlands overigens loogkruid.

De Wandeling ging van start bij het standbeeld van Martin Luther King in Noord Las Vegas. De geest van de mensenrechtenstrijder werd aangeroepen om symbolisch mee te doen. Een passant stelde zich voor als voormalige kok van de atoombomproefgrond. Hij heeft nu schildklierkanker. Hij wenste de wandelaars vrede en alle goeds.

Een van de wandelaars, Steve Kelly, heb ik genoemd in het stuk over de Vijf van Bangor, van wie hij de jongste is. Omdat hij, terwijl ik het stuk tikte, op de computer naast mij zijn email zat te checken ben ik glad vergeten hem voor te stellen. Om het goed te maken een portretfoto, gemaakt bij het bovengenoemde standbeeld van Martin Luther King.