“‘Een (schilder)dag te vroeg’

Kassahun en Kobe kopen de benodigde materialen in enkele dagen voor de geplande kuis-zondag. Ze schuimen de markt af, vergelijken prijzen en geven hun aankopen mee aan “draagjongens”. Alles wordt in de shelter opgeborgen, de guardians wordt op het hart gedrukt goed op het materiaal te passen.
Maar dan gebeurt het onvermijdelijke: het sterke groepsgevoel en de behulpzaamheid van de jongens zorgt ervoor dat het huis een dag te vroeg wordt geschilderd. Zonder ons worden alle muren aangepakt, zelfs de de buitenkant!
Terwijl het de binnenkant was die we zouden schilderen. Nadat we dit nieuws vernemen, springt Kobe in een taxi in de hoop om nog iets te redden. Wanneer hij arriveert is de buitenkant al volledig bedekt met een grondlaag witte verf en staan onze jongens, onder de verfspatten, er glunderend bij. Ze hadden immers van school vernomen dat ze zondagvoormiddag op een ceremonie aanwezig moesten zijn. En om hun aanwezigheid op school maar afwezigheid in de shelter “goed te maken” waren ze nu alvast begonnen aan de werken. Ook de guardians zagen hier geen graten in.
Kobe stond er wat verdwaasd bij. Wat aanvankelijk een uitbrander moest worden, “hoe haalden de guardians het immers in hun hoofd het materiaal zomaar te geven en waarom hebben de jongens in godsnaam de buitenkant van het huis geschilderd?”, bleek uiteindelijk een twijfelende vraag “of ze aub konden stoppen voor vandaag”. Daarnaast het onverwachte trotse gevoel om te zien dat de jongens dus wel kunnen samenwerken, en bij Lea achteraf vooral de opluchting dat de buitenkant nog niet geschilderd was met de tweede laag, die anders felblauw zou zijn geweest maar dus eigenlijk enkel voor de binnenmuren was voorzien.
Zondagnamiddag werd er alsnog gekuist en geschilderd. De beide slaapkamers werden onder handen genomen, de andere helft van de bedden kreeg ook een lik verf (de eerste helft hadden we al eens eerder geverfd) en het afval rondom de shelter werd verzameld. Omdat Lea twee knappe “blanke” vriendinnetjes had meegenomen, vonden onze jongens het ook geen enkel probleem om flink door te werken, weliswaar in bloot bovenlijf dan. Tot slot kregen de jongens nog een uitgebreid avondeten mét vlees, een feestmaaltijd want sinds maandag is het weer vasten.
Twee maanden geen vlees (nee ook geen seks), eieren, melk en alles wat een mens in deze landen nodig heeft om gezond en energiek te zijn maar niemand zich kan veroorloven (al wordt dit laatste liever niet gezegd dus is ieder dankbaar dat het geloof om religieuze redenen zulke vastenperiodes oplegd).