“‘Getuigenis van een 'withelm' in Syrië’
De Syrische 'burgerbescherming' bestaat uit vrijwilligers – ook wel de 'withelmen' genoemd – die zich elke dag als ambulanciers inzetten voor de bevolking. Dokter Taher Wazzaz is medisch coördinator van die 'burgerbescherming' in de Syrische regio Idlib. Hij legt uit hoe de teams de eerste hulp toedienen aan gewonden. Artsen Zonder Grenzen (AZG) gaf de vrijwilligers in de regio Idlib een opleiding rond de triage van gewonden.
‘De oorlog houdt nu al vier jaar aan en de situatie gaat van kwaad naar erger. Vóór de oorlog had ik een eigen tandartsenpraktijk. Ik begon op 22 juni 2013 bij de ‘burgerbescherming’.
Alle andere vrijwilligers zijn verpleegkundigen of hulpverplegers. We zijn in totaal met 80 en halen gewonden op, voornamelijk burgers.
Na een aanslag begeven we ons snel ter plaatse, soms omdat de mensen ons om hulp vragen, soms omdat we zelf al op de hoogte waren van een incident. We beschikken over auto’s en halen de gewonden – vaak begraven onder het puin – op.
Onze teams begeven zich ter plaatse om de eerste zorgen toe te dienen, verbanden aan te leggen en de patiënten naar de veldhospitalen te brengen. In Saraquib waren er enkele dagen geleden bijvoorbeeld schietgevechten op de markt. Het was verschrikkelijk. Er vielen 13 doden en heel wat gewonden.
‘Er zijn niet voldoende ambulances, en we kampen met een tekort an medische kits.’
Onze teams gingen ter plaatse om de eerste hulp toe te dienen, verbanden aan te leggen en de patiënten naar veldhospitalen of naar Turkije te brengen. Tien personen raakten ernstig gewond. Zodra ze in het ziekenhuis aankwamen, moesten bij hen ledematen worden geamputeerd.
Concreet laten we dus ons telefoonnummer rondgaan. Zo kunnen de mensen in geval van nood de verplegers bellen. Soms krijgen ze zelf te horen dat er een aanslag is gepleegd, waarna ze meteen ter plaatse gaan.
Hun ambulances of voertuigen dragen het logo van de ‘burgerbescherming’, om te vermijden dat ze beschoten worden.
Het logo biedt echter geen efficiënte bescherming. Bovendien zijn er overigens niet voldoende ambulances, en we kampen met een tekort aan medische kits.
We beschikken over twintig medische posten. Op elke post werken twee mensen. Zij leggen verbanden aan om de gewonden te stabiliseren, maar dienen ook de eerste zorgen toe. Ze behandelen zo’n 200 gewonden per maand.
AZG heeft ons personeel een opleiding gegeven. Het ging om kleine lessenpakketten rond het aanleggen van verbanden en de triage van gewonden. Ze leerden de ernst van verwondingen inschatten en welke patiënten eerst behandeld moeten worden. AZG heeft onze teams ook gevaccineerd tegen hepatitis B en gaf ons EHBO-kits.’