“‘Mijn mooiste geschenk ooit’
Arts Zonder Grenzen George Hunter - ‘Chip’ voor de vrienden - biedt psychologische steun aan Liberianen die door ebola getroffen worden. Tijdens zijn verblijf in de hoofdstad Monrovia pende hij een aangrijpend verhaal neer. Deel twee van zijn relaas.
30 december
Toen ik zo’n 10 jaar oud was, kreeg ik van de kerstman een zwarte Schwinn-koersfiets met drie versnellingen. Het was het beste geschenk ooit, en hoewel ik in de loop van de volgende vijftig jaar nog veel mooie geschenken kreeg, bleef de fiets mijn favoriet. Tot nu.
Vandaag ben ik zo dankbaar dat ik er stil van wordt. Het was in elk geval mijn meest ambitieuze kerstwens ooit die is uitgekomen.
Voor alle vier de kinderen over wie ik in mijn kerstbrief schreef, kwam hun laatste ebolatest negatief terug. We kunnen dus stellen dat ze genezen zijn, en ze kunnen weldra terug naar huis, naar hun moeder en broer.
Toen ik mijn kerstbrief schreef, hoopte ik tegen alle verwachtingen in op deze afloop. Maar zelfs terwijl ik aan het schrijven was, vreesde ik voor de meest waarschijnlijke uitkomst. Een ‘plan B’ had ik niet, en ik wist al helemaal niet hoe ik me zou voelen of wat ik zou schrijven als het anders was afgelopen.
Helaas eiste ebola het leven van hun vader. Maar het feit dat alle vier de kinderen uit dit gezin deze verschrikkelijke ziekte hebben overwonnen en naar huis konden terugkeren, is uitzonderlijk en druist in tegen alle verwachtingen.
Ik ben sprakeloos en vind de woorden niet om hier nog meer over te schrijven. Ik weet dat velen onder jullie samen met mij op dit mirakel hoopten, en dat jullie gedachten en wensen naar dit gezin uitgingen.
Ze hebben het allemaal overleefd en keren nu samen terug naar huis: Het mooiste kerstgeschenk ooit!
Lees het vorige stuk hier.