Fietser felbegeerd als marketingplatform

De fiets groeit meer en meer uit tot het symbool van de duurzame stad, vergroening, de strijd tegen klimaatverandering, … en dan is ook marketeers niet ontgaan. Niet verwonderlijk dus dat onze trouwe tweewielers meer en meer opgejaagd wild worden van bedrijven en organisaties die maar al te graag geassocieerd willen worden met de duurzame beweging.

Mooi voorbeeld zijn de bike sharing projecten. Veel steden gebruiken de gedeelde fietsen niet alleen als onderdeel van hun mobiliteitsplan, maar pakken er maar al te graag mee uit als city marketing tool. Spijtig genoeg is de installatiekost vrij hoog, maar geen nood! Corporate sponsors staan klaar om — mits wat logo’s links en rechts — bij te passen. Recentste voorbeeld is te vinden in New York, waar Citibank 41 miljoen dollar neertelde voor een vijfjarig contract. Vijf jaar zullen er nu 10.000 ‘Citibikes’ doorheen de stad zoeven, allemaal uithangborden voor hun groene weldoener.

Toch zijn er ook andere manieren om de fiets in te zetten om het groene imago van je bedrijf wat glans te geven. Zo hebben Google en Apple een uitgebreide ‘bike fleet’ die door werknemers gebruikt wordt om tussen de verschillende campussen te fietsen. Ook in België zijn er bedrijven die met dit concept spelen (o.a. Colruyt, Sanoma, …). Of je kan je klanten belonen door gewoon fietsen weg te geven. Liefst dan wel zo origineel mogelijk, zoals Virgin Mobile deed in Australië. Zij organiseerden een nationale schattenjacht waarbij je fietsen kon opspeuren.

Fietsen zijn dus big business en fietsproducenten proberen dan ook handig in te pikken op de groene trends. Papillionaire is een Australische firma die klassieke Hollandse fietsen maakt, maar zich via de ‘corporate bike fleet’-fenomeen handig weet te verkopen. Kortom de fiets is niet langer een gebruiksvoorwerp en een symbool voor de groene samenleving, maar ook een marketing (of greenwash) methode geworden voor tal van organisaties. Fiets en fietser worden dus bewegende reclameborden.