ANC-congres overwinning voor democratie

Afgelopen zondag verzamelden 3900 partijleden zich in Polokwane voor het partijcongres van het ANC, de regerende partij in Zuid-Afrika. Na enkele bewogen dagen politieke strijd, werd Jacob Zuma met 60% van de stemmen verkozen. Hierdoor is hij de grootste kanshebber voor de presidentsverkiezingen van 2009.

Afstraffing voor Mbeki

Mbeki, een koude en intellectuele kapitalist, wordt geloofd om zijn succesvol economisch beleid en efficiënt bestuur van het land sinds 1999. Tegelijk wordt hem verweten geen tegenspraak te dulden en geen rekening te houden met de machtige linkerzijde van het ANC. Deze linkerzijde eist meer aandacht en middelen om het armoedeprobleem op te lossen.
In een natie met een werkloosheidscijfer van 25% en een steeds groeiende kloof tussen arm en rijk, heeft de charismatische Zuma zich opgeworpen als de advocaat van de Zuid-Afrikaanse linkerzijde. De zwaartepunten van zijn campagne waren de hernationalisering van industriële sectoren en een basisinkomen voor de armsten.
Tegelijk heeft hij de afgelopen weken verschillende buitenlandse investeerders ontvangen, om hen gerust te stellen dat Zuid-Afrika onder zijn bestuur geen Boliviaanse koers zou varen.

Overwinning voor democratie

Het was dit jaar de eerste maal in 58 jaar dat de verkiezing van de voorzitter gepaard ging met zoveel tumult. De aanhangers van beide rivalen probeerden elkaar te overstemmen met gezang en boegeroep, waardoor het congres veel vertraging opliep.
Ondanks de tweedeling in de ANC-gelederen, noemen sommige partijfunctionarissen de onenigheid een overwinning voor de Zuid-Afrikaanse democratie. Volgens hen worden toekomstige presidenten er op deze manier aan herinnerd dat ook in een éénpartijregering verantwoording zal moeten afgelegd worden voor het gevoerde beleid.
Volgens anderen voorspelt de onenigheid niets dan ellende nu de ANC, ooit het toonbeeld van eendracht, uit elkaar lijkt te vallen.

Machtsstrijd duurt voort

Met de overwinning van Zuma is de machtsstrijd nog niet ten einde. De onenigheid die nu bestaat tussen de president van het land en de voorzitter van de enige regeringspartij, kan uitmonden in een politieke crisis. Mbeki zal hoogstwaarschijnlijk ook zijn invloed gebruiken om het corruptieproces tegen Zuma te heropenen, waardoor deze zich geen kandidaat zou kunnen stellen voor het presidentschap.