Azië leeft sceptisch naar klimaattop toe

Journalisten legden onlangs de Franse ambassadeur in India, François Richier, het vuur na aan de schenen. Ze hebben weinig hoop voor de klimaattop COP21 die volgende week maandag in Parijs van start gaat: niet meer dan een minimalistisch akkoord om iedereen tevreden te houden.

Frankrijk heeft zichzelf voorgenomen om alle 191 landen te laten instemmen met één document, reageerde Richier. Hij gaf toe dat het een immense opdracht is. ‘We weten niet of we daarin zullen slagen.’

Ongelijkheid

In Parijs zal het erop neerkomen dat de ongelijkheid in stand wordt gehouden’

Experts in Azië waarschuwen dat het Parijs-akkoord zal uitdraaien in het voordeel van de ontwikkelde landen. ‘Wanneer je onderhandelt over klimaatverandering, onderhandel je over economische groei. In Parijs zal het erop neerkomen dat de ongelijkheid in stand wordt gehouden’, verklaart Sunita Narain, hoofd van milieuorganisatie Centrum voor Wetenschap en Milieu (CSE) in New Delhi.

Narain en anderen hekelen ook dat er niet naar de historische uitstoot van landen wordt gekeken. Alle onderhandelingen verlopen op basis van de huidige emissies, terwijl langlevende gassen zoals CO2 tot 150 jaar in de atmosfeer kunnen blijven.

Op basis van de uitstoot in 2012 is China de grootste CO2-uitstoter met 29 procent, gevolgd door de EU met 27 procent en de VS met 16 procent. India neemt 6 procent voor zijn rekening. Maar voor de periode 1850-2011 geeft dat een totaal ander beeld: 21,2 procent voor de VS, 18 procent voor de EU, 10 procent voor China en 2,2 procent voor India.

Koolstofbudget

‘We zeggen niet dat Azië en Afrika het recht moeten hebben om te vervuilen. We zeggen alleen dat ze het recht moeten hebben om zich te ontwikkelen’

Chandra Bhushan, onderdirecteur van CSE, vindt dat klimaatonderhandelingen vooral rond economie en niet rond ecologie draaien. ‘Er wordt een koolstofbudget verdeeld – hoeveel kan de wereld uitstoten om onder een globale stijging van 2 graden Celsius te blijven?’

‘We zeggen niet dat Azië en Afrika het recht moeten hebben om te vervuilen. We zeggen alleen dat ze het recht moeten hebben om zich te ontwikkelen’, stelt Narain onomwonden.

Bhushan en Narain vrezen dat hun controversiële kwesties geen deel zullen uitmaken van het akkoord dat in Parijs moet worden gesloten. Lavanya Rajamani, onderzoeker aan het Centrum voor Beleidsonderzoek in New Delhi, bevestigt dat: ‘We hebben geen enkele hoop dat een vermelding van het koolstofbudget het akkoord zal halen.’

Franse diplomaten

Ambassadeur Richier gaf toe dat een deal met financiële engagementen geen deel kan uitmaken van het Parijs-akkoord, vooral omdat de VS dan de ratificering van het Congres nodig hebben.

Rajmani waarschuwt dat het Zuiden niet te hoge verwachtingen moet koesteren over Parijs, en het bij realistische doelstellingen moet houden.

Rajmani waarschuwt dat het Zuiden niet te hoge verwachtingen moet koesteren over Parijs, en het bij realistische doelstellingen moet houden. Bijvoorbeeld door de nadruk te leggen op het reviewproces na de top in Parijs.

Er doen geruchten de ronde in de Aziatische hoofdsteden dat de Fransen al overeenkomsten sluiten met individuele landen, om zeker te zijn dat Parijs een mooi akkoord zal opleveren.

Eind oktober bijvoorbeeld zouden de Fransen in Beijing een deal hebben gesloten met de Chinezen over de herziening van zelf opgelegde doelstellingen. Er is geen bevestiging van dit bericht, en de Franse ambassadeur wees erop dat het bezoek van diplomaten nodig is om de onderhandelingen gaande te houden.

De ambassadeur vroeg journalisten, onderzoekers en activisten om zijn regering het voordeel van de twijfel te geven. ‘Met de bezorgdheden van het Zuiden wordt rekening gehouden. Elk verdrag moet rekening houden met ontwikkeling.’