Covid-maskers vormen ‘chemische tijdbom’ voor mens en milieu

Wie herinnert ze zich niet: de alomtegenwoordige covid-maskers op de trein, op school of op het werk. Ze vormden een cruciaal wapen in de strijd tegen de pandemie, maar dreigen nu een milieuprobleem te worden en zo ook de menselijke gezondheid te schaden.

Uit onderzoek van de Coventry University in Groot-Brittannië blijkt immers dat ze microplastics en chemische additieven kunnen lekken in het milieu. Dat ontdekten wetenschappers door verschillende soorten maskers een etmaal in zuiver water onder te dompelen. Dat water werd vervolgens geanalyseerd met behulp van geavanceerde laboratoriumtechnieken om microplastics en chemicaliën te detecteren.

Plastic deeltjes

Zelfs zonder enige slijtage of beweging bleken de maskers microplasticdeeltjes en chemische additieven in het water af te geven. Gewone gezichtsmaskers gaven drie tot vier keer meer microplasticdeeltjes vrij dan standaard chirurgische maskers. De meeste deeltjes waren extreem klein – minder dan 100 micrometer. De meeste bestonden uit polypropyleen.

In het water werden ook andere kunststoffen zoals polyethyleen, polyester, nylon en pvc aangetroffen, met name bij de gewone, blauwe maskers. Omdat de materialen moeilijk afbreekbaar zijn, kunnen ze zich ophopen in het milieu en schadelijk zijn voor ecosystemen en dieren die ze kunnen inslikken of erin verstrikt kunnen raken, zeggen de onderzoekers.

De materialen kunnen ook chemische additieven bevatten die, eenmaal in het lichaam, de hormoonhuishouding verstoren of de gezondheid kunnen schaden. Zo bleek ook de hormoonverstoorder bisfenol-B uit sommige maskers te lekken.

Bewustzijn creëren

De wetenschappers willen vooral dat hun resultaten de toekomstige productie van maskers kunnen beïnvloeden, en ons doen nadenken hoe we ze gebruiken en vooral weggooien.

‘Het is essentieel dat ons bewustzijn over deze risico's groeit, dat we de ontwikkeling van duurzamere alternatieven ondersteunen en weloverwogen keuzes maken om onze gezondheid en het milieu te beschermen’, zegt Anna Bogush, die het onderzoek heeft geleid.