Drie keer zoveel kwik in oceanen

Kwik komt op allerlei manieren in het water terecht: via riolering en watervuiling door mijnbouw, maar ook via de atmosfeer, onder meer uit steenkoolcentrales. Kwik is giftig voor de mens en voor het zeeleven, omdat het niet afbreekt en zich opstapelt in het het lichaam.

Sinds het begin van de industriële revolutie is de hoeveelheid kwik in het oppervlaktewater van de oceanen daardoor verdrievoudigd, schrijven wetenschappers in het gezaghebbende tijdschrift Nature. Ze baseren zich op grootschalig onderzoek tijdens de voorbije acht jaar, waaraan Amerikaanse, Franse en Nederlandse wetenschappers meewerkten.

De vastgestelde verdrievoudiging van de concentratie beperkt zich tot oppervlaktewater, tot 300 meter onder het wateroppervlak. De impact voor diepere waterlagen is heel wat minder. Voor het hele watervolume schatten de wetenschappers dat de kwikconcentratie met 10 procent gestegen is.

Gezondheid

De kwikvervuiling baart wetenschappers al langer zorgen. Bepaalde vissoorten worden afgeraden voor zwangere vrouwen en kinderen omdat de kwikconcentratie te hoog is en de ontwikkeling kan schaden.

De wetenschappers in Nature vragen daarom om meer onderzoek naar de gevolgen voor de volksgezondheid van de hogere kwikconcentratie. “Het zou goed kunnen dat we in de volgende 50 jaar nog eens evenveel kwik toevoegen als in de voorbije 150 jaar”, zegt hoofdauteur Carl Lamborg, chemicus aan de Woods Hole Oceanographic Institution. “Het probleem is dat we niet weten wat dit allemaal betekent voor vissen en zeedieren. Het betekent waarschijnlijk dat ze drie keer zoveel kwik bevatten, maar dat kan ook meer zijn.”