Internationale militie van etnische Peul opgericht
Etnische spanning stijgt in Mali
Verschillende Malinese bronnen maken melding van de oprichting van een internationale militie van Peul. Wat betekent dit voor het conflict in Mali?
De nieuwe groep heet Alliance pour le salut au Sahel (ASS) en komt na de oprichting van een andere militie van etnische Dogon, traditionele jagers.
De Peul ervaren al zeer lang gevoelens van discriminatie. Als etnie zouden ze genegeerd worden door de Malinese staat. Andere etnieën zouden neerkijken op de Peul en ze wegzetten als jihadistenvriendjes. Dat de Dogon-jagers daarnaast ook nog eens specifiek overhoop liggen met de Peul-veetelers door tegenstrijdige professionele belangen, hoeft niet te verbazen.
Het feit dat beide etnieën een eigen gewapende militie hebben opgericht, wijst op een intensifiëring van het conflict in Centraal-Mali. Intussen gaat er geen dag meer voorbij zonder dodelijke schermutselingen tussen Peul en Dogon. Roof- en strafexpedities zijn aan de orde van de dag.
Het geweld komt gewoon bovenop de jihadistische aanslagen waar de regio mee te kampen heeft. De groep rond Amadou Kouffa, een etnische Peul en bondgenoot van de Touareg-jihadi’s uit het noorden, is hier in hoofdzaak verantwoordelijk voor.
Etnische Peul verzamelen met hun vee in Mopti, Mali. Januari 2018 | © Arne Gillis
Zo begint het conflict zich in toenemende mate op etnische lijnen af te spelen. Maar ook geografisch breidt het conflict uit als een olievlek. Begonnen in Noord-Mali in 2012 met de aanvang van de Franse operatie-Serval, valt in toenemende mate vandaag ook Centraal-Mali ten prooi aan zowel jihadistisch als etnisch geweld.
Hierdoor dreigt het etnische conflict in Centraal-Mali de grens over te steken naar naburige – en tot nu toe relatief veilig(er) geachte – landen zoals Burkina Faso.
De ASS-militie rekruteert bewust onder andere nationaliteiten dan de Malinese. Voorlopig zouden er voornamelijk Burkinabé-strijders aangeworven worden. Er wordt gesuggereerd dat er ook onder andere nationaliteiten gerekruteerd zal worden, waaronder Peul in Niger.
Hierdoor dreigt het etnische conflict in Centraal-Mali de grens over te steken naar naburige – en tot nu toe relatief veilig(er) geachte – landen zoals Burkina Faso.
Het samenwonen tussen Peul en Dogon wordt op die manier stilaan onmogelijk in Centraal-Mali. Als de angel niet snel uit dit conflict getrokken wordt, bewandelen we het pad van de totale implosie van de Malinese staat. Dit zal een schokgolf veroorzaken die zal resoneren in heel West-Afrika. De indirecte gevolgen zullen we tot in Europa kunnen voelen.