Franse skigebieden zetten zich schrap voor toekomst zonder sneeuw

Terwijl Frankrijk worstelt met zijn op één na warmste winter sinds 1900, worstelen populaire skigebieden met moeilijke keuzes: verse sneeuw zoeken, nieuwe toeristische activiteiten bedenken of wegkwijnen.

In Mont-Dore, een resort in de centrale regio Auvergne, kwam een skiliftbeheerder begin deze week in moeilijkheden, met een schuld van 1,7 miljoen euro. De belangrijkste oorzaak volgens het bedrijf: het gebrek aan sneeuw tijdens het piekseizoen van februari.

“De klimaatomstandigheden zijn veranderd. De laatste keer dat we zo weinig sneeuw hadden tijdens de schoolvakantie in februari was dertig jaar geleden,” zegt algemeen directeur Patrick Deat.

Het bedrijf zal voorlopig blijven werken en de banen van zijn 21 werknemers zullen tot 18 maanden worden behouden. Maar het zal niet makkelijk worden om snel nieuwe inkomsten te vinden om het doorgaans lucratieve skiseizoen te vervangen.

10 miljoen bezoekers

Frankrijk is een van de grootste ski-bestemmingen ter wereld, met ongeveer 10 miljoen bezoekers per jaar die zo’n 10 miljard euro aan inkomsten genereren en 120.000 banen creëren in de regio, aldus de sectorkoepel Domaines Skiables.

Bijna de helft van de 169 skigebieden die sinds 1951 zijn gesloten gingen failliet vanwege gebrek aan sneeuw.

“Een aantal resorts bevindt zich in een vrij moeilijke situatie”, zegt Joel Retailleau, directeur van ANMSM, de organisatie van burgemeesters van Franse skigebieden. “Skiën zal een belangrijke activiteit blijven en essentieel blijven voor het toerismebeleid van Frankrijk, maar we zullen een aantal nieuwe opties moeten ontwikkelen om te reageren op de vraag van toeristen en de klimaatverandering.”

Verschillende Franse resorts kijken al verder dan skiën en proberen toeristen aan te trekken met alternatieve activiteiten zoals welzijn, eten en cultuur, sneeuwschoenwandelen en mountainbiken, in een poging de lokale economie aan te passen aan warmere winters.

Kunstsneeuw

Sinds het einde van de negentiende eeuw kenden de Alpen volgens het wetenschappelijk tijdschrift Arctic, Antarctic en Alpine Research een gemiddelde temperatuurstijging van 2 graden Celsius. Het effect van klimaatopwarming is groter bij wintertemperaturen, waardoor sneeuw steeds zeldzamer wordt in skigebieden onder de 1500 meter.

De Universiteit van Grenoble stelde vast dat bijna de helft van de 169 skigebieden die sinds 1951 zijn gesloten - het eerste jaar dat een sluiting werd geregistreerd - failliet gingen vanwege gebrek aan sneeuw.

Sommige resorts zijn overgestapt op kunstsneeuw, geproduceerd door water en perslucht door een “sneeuwkanon” te persen om natuurlijke sneeuw aan te vullen.

Maar of dat een duurzame optie is, is twijfelachtig. Het produceren van slechts een kubieke meter kunstsneeuw kost 2,5 euro, verbruikt een halve kubieke meter water en vereist 1 tot 3 kilowatt elektriciteit, zegt Domaines Skiables.

Sneeuwkanonnen hebben bovendien temperaturen onder nul nodig om te werken, wat betekent dat ze geen bruikbare langetermijnoplossing zijn als de wintertemperaturen blijven stijgen.

Alternatieven

Enkele resorts hebben geprobeerd hun pistes uit te breiden naar grotere hoogten. Maar daarmee halen ze zich kritiek van milieugroeperingen op de hals, die de verdere aantasting van het landschap aan de kaak stellen.

Nog anderen zijn overgestapt op duurzame activiteiten die het hele jaar door bezoekers kunnen lokken. Zo heeft Chamrousse in Zuidoost-Frankrijk geïnvesteerd in conferentiefaciliteiten, zomerrodelen en een zwembadcomplex om de afhankelijkheid van wintersport te verminderen.

Het is een aanpak die gesteund wordt door minister van Milieu Elisabeth Borne. Zij had onlangs nog felle kritiek op de autoriteiten van Luchon-Superbagneres, die tijdens de schoolvakantie in februari luchttransporten had georganiseerd om sneeuw naar de pistes te brengen.

Met slechts 6 van de 28 pistes open vanwege warm weer, had de overheid zo’n 5000 euro veil voor een helikopter om 50 ton sneeuw uit nabijgelegen bergtoppen op te scheppen en op de kale hellingen van de stad in de zuidwestelijke Pyreneeën van Frankrijk te laten vallen.