Inheemse Ecuadoranen laten president Correa vallen

De jonge linkse politicus Rafael Correa, die nog als vrijwilliger in een inheems dorp heeft gewerkt, kwam in 2006 aan de macht dankzij de steun van sociale bewegingen, onder meer van inheemse volken. Maar de liefde is nu fel bekoeld.
De meningsverschillen begonnen vorig jaar, vooral rond de exploitatie van mineralen, olie en water. De regering wil buitenlandse investeerders, vooral uit Canada, lokken voor de ontginning van koper en goud. Een nieuw mijnwet maakt nu grote concessies voor binnen- en buitenlandse bedrijven mogelijk.
De milieuschade door oliewinning in het Amazonegebied is de plaatselijke inheemse gemeenschappen al jaren een doorn in het oog. En de indianen hebben het ook voortdurend aan de stok met het nieuwe Watersecretariaat, dat de waterreserves beheert, over het gebruik van water voor irrigatielandbouw.
Marlon Santi, voorzitter van de Conaie, zegt dat Correa “ziek is van haat en ijdelheid” en dat hij de principes heeft verloochend van de alliantie die hem aan de macht heeft gebracht.
Een keerpunt in de relaties tussen Correa en de Conaie kwam er in september. Toen stierf de inheemse hoogleraar Bosco Wizuma nadat hij bij een protestmanifestatie van Amazone-indianen getroffen werd door een kogel. Volgens de indianen waren de schoten afgevuurd door de politie, volgens de regering kwamen ze van de manifestanten zelf. Een Waarheidscommissie kon geen klaarheid brengen.