Onvruchtbaarheid treft een op zes mensen wereldwijd

Een op de zes mensen wereldwijd ervaart ooit in zijn leven onvruchtbaarheid, waarschuwt een nieuw rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Overheden moeten volgens het VN-agentschap dringend werk maken van een betere toegang tot vruchtbaarheidsbehandelingen.

‘Onvruchtbaarheid discrimineert niet’, zei WHO-topman Tedros Adhanom Ghebreyesus bij de lancering van het rapport. De prevalentie van onvruchtbaarheid is vergelijkbaar in welvarende- en ontwikkelingslanden. Dat maakt het volgens de WHO een van de belangrijkste uitdagingen op vlak van volksgezondheid op dit moment.

Partnergeweld

Gemiddeld wordt 17,5 procent van de volwassen wereldbevolking op een bepaald moment getroffen door onvruchtbaarheid, stelt de WHO. Onvruchtbaarheid wordt gedefinieerd als ‘het uitblijven van een zwangerschap na 12 maanden of langer regelmatige onbeschermde seksuele activiteit’.

Het rapport waarschuwt dat mensen die geconfronteerd worden met onvruchtbaarheid in sommige landen ook worden gestigmatiseerd. Er is zelfs een verhoogd risico op partnergeweld.

‘Dat zoveel mensen getroffen worden, toont aan dat de toegang tot vruchtbaarheidszorg moet worden verruimd, zodat er veilige, doeltreffende en betaalbare manieren zijn om ouders te worden’, aldus Ghebreyesus.

Armoedeval

Maar vruchtbaarheidsbehandelingen worden in veel landen nog niet voldoende gedekt door de sociale zekerheid, blijkt uit het rapport. Veel koppels met een kinderwens moeten dure behandelingen zoals in-vitrofertilisatie (ivf) uit eigen zak betalen, wat vaak een sterke impact heeft op hun levensonderhoud.

In arme landen zijn toekomstige ouders gedwongen een groter deel van hun inkomen uit te geven aan vruchtbaarheidsbehandelingen dan in welvarende landen. Miljoenen mensen betalen zich blauw aan behandelingen die niet altijd doeltreffend zijn. Pascale Allotey, directeur Seksuele en Reproductieve Gezondheid bij de WHO, spreekt van ‘een medische armoedeval’.

‘Beter beleid en overheidsfinanciering kunnen de toegang tot behandeling aanzienlijk verbeteren en armere gezinnen beschermen tegen armoede als gevolg daarvan’, aldus Allotey.