Winnaars “Groene Nobelprijs” bekend

De prijzen gaan elk jaar naar zes mensen in zes werelddelen die zich – vaak met gevaar voor eigen leven – inzetten voor de bescherming van het milieu. Woensdag worden de prijzen officieel uitgereikt in Washington.

In Afrika gaat de prijs naar Edward Loure uit Tanzania, die ijverde voor een nieuwe toewijzing van land aan inheemse gemeenschappen, eerder dan aan individuen, in het noorden van het land. Zo werd meer dan 80.000 hectare veilig gesteld voor de volgende generaties.

In Puerto Rico wint Luis Jorge Rivera Herrera, die een succesvolle campagne leidde om een natuurreservaat in het noordoosten van het land uit te bouwen. Het gebied is een belangrijke nestplaats voor de ernstig bedreigde lederschildpad.

Houtkap

In Cambodja, een van de gevaarlijkste landen ter wereld voor milieuactivisten, is de laureaat Leng Ouch. Hij ging ondercover om illegale houtkap te documenteren en corruptie aan de kaak te stellen, waardoor de overheid grootschalige vergunningen moest schrappen.

De Europese winnaar is advocate Zuzana Caputova uit Slovakije die erin slaagde een giftig afvalstort te doen sluiten en daarbij een precedent schiep. In de VS gaat de prijs naar Destiny Watford, die met succes de bevolking van Baltimore mobiliseerde tegen de bouw van de grootste verbrandingsoven in het land.

De prijs voor Latijns-Amerika ten slotte gaat naar Máxima Acuña, een eenvoudige boerin die verzette tegen de inname van haar land door een mijnbedrijf.

Berta Cáceres

Dat de winnaars van de Groene Nobelprijs soms een vaak persoonlijk risico lopen door hun inzet, bleek vorige maand nog uit de moord op de Hondurese milieu- en mensenrechtenactiviste Berta Cáceres.

Cáceres, oprichtster van de Raad van Inheemse Volken van Honduras (COPINH), verzette zich tegen Agua Zarca, een van de grootste waterkrachtprojecten in Centraal-Amerika. In april vorig jaar won ze daarvoor nog de Goldman Environmental Prize. Ze kon op veel bewondering van internationale organisaties rekenen omdat ze zich tegen machtige tegenstanders durfde te verzetten, in het meest dodelijke land voor milieuactivisten ter wereld. Ze werd begin maart in haar eigen huis neergeschoten.