Olivia U. Rutazibwa
“‘Heilzame afwezigheid’
De moeder van alle contradicties in de internationale vredesbusiness bevindt zich in de Hoorn van Afrika. Somalië: een stuk land dat al sinds 1991 geen echte staat meer is, gegijzeld wordt door hongersnood, een legertje warlords, islamistische (terreur)organisaties en een fanfare aan internationale legers die de chaos lijken te voeden. In het noordwesten Somaliland, een de facto staat die twintig jaar geleden uit diezelfde Somalische oorlog opstond en besloot haar eigen weg te gaan als onafhankelijk land.
De Somalilanders organiseerden en financierden hun eigen vredesconferenties in de jaren negentig. In Somalië pompt de internationale gemeenschap intussen al voor de zestiende keer geld in een regering die ze van buitenaf inplant in de ijdele hoop dat er ooit een staat van komt.
De Somalilanders genieten intussen van een stabiel land met periodieke democratische verkiezingen en een bloeiende privésector. Tot op de dag van vandaag genieten ze geen internationale erkenning omdat de internationalen tegen alle logica in krampachtig vasthouden aan de idee van een unitaire Somalische staat.
Met de hongersnood, de westerse hulpverleners die geviseerd worden en de piraten die de westerse commerciële scheepvaart bedreigen, zal de regio op heel wat internationale aandacht kunnen blijven rekenen. Als het lot van de mensen onze drijfveer is, moeten de internationale spelers eindelijk de juiste lessen trekken uit de heilzame effecten van hun vroegere afwezigheid in Somaliland. In hulpjargon heet dat tegenwoordig: do no harm.
Lees De buitenechtelijke weduwe in de Hoorn van Afrika, de reportage van Olivia over Somaliland