“‘Remember Semira’

Adamu, dochter
van Adam, verjaagd
niet eens uit een paradijs,
niet door een vlammend zwaard:
gewoon de gladde huid van een kussen

remember Semira

spartel niet, laat het lopen
op een uniform: voel je nog
de kolos op je borstkas,
druipt zijn zweet in je nek?

remember Semira

boek een vlucht, een laadruimte
bij containers: bevat je het,
do you contain, met een IJzeren Gordijn?

remember Semira

merk de naamlozen, documentlozen,
de boot die drijft met opgeblazen
buik, de paarse aubergines
in onze blauwste zee: o zonde
van onze stranden

remember Ahmed, Dieudonné

alle mooie namen, uitgewist,
opgelost in zout water: ook
een Endlösung al lijkt ze
niet gepland, is het vervoer
niet zo best geregeld

remember Semira

wat verloopt volgens plan:
wie verbreekt de regels,
de zegels van laadruim en document?

play by the rules Semira
of je verdwijnt in een naam:
dochter van een Adam,
domme Eva zonder grens

we  don’t remember Semira
een geheugen heeft een grens
 
Staf De Wilde