Welkom in de multipolaire wereld!

Er verandert iets grondigs in de wereld. Het Westen, dat, naargelang van de gebruikte maatstaf, vijf of amper twee eeuwen dominant was in de wereld, ziet die dominantie geleidelijk aan wegebben. Een aantal opkomende landen ziet zijn economie sneller groeien dan de traditionele rijkere landen en verkleint zo beetje bij beetje de Noord-Zuidkloof.

  • Brecht Goris John Vandaele. Brecht Goris

In MO*magazine van juli 2012 proberen we beter te begrijpen hoe de opkomende landen naar de wereld kijken. Het valt op dat de staat in de meeste van hen een grotere rol in de economie opneemt dan in de rijke landen: het lijkt vaak een beetje op de rol die de staat bij ons een halve eeuw geleden speelde.

Dat geldt zeker ook voor de financiële sector, die meer ten dienste staat van de ontwikkeling van de reële economie: banken verzuipen er nog niet in complexe en afgeleide financiële producten. De staat stuurt er ook meer de industrie en het energiebeleid.

De grote vraag is of deze opkomende landen de weg wijzen die de rest van de wereld ook op zal gaan, of juist omgekeerd, en wat dit staatskapitalisme betekent voor de globalisering. Eén ding is duidelijk: de opkomende landen hebben absoluut niet het bezeten dogmatisme dat veel westerse marktfundamentalisten zo kenmerkt. Ze zijn pragmatisch en kijken wat het best werkt om hun doelen te bereiken.

Vingertje afwezig

Positief is dat de opkomende landen meer dan vroeger lijken te beseffen dat ze meer oog moeten hebben voor sociale ontwikkeling. Omdat de groeiende inkomensongelijkheid dynamiet is.

Democratie en mensenrechten zijn in elk van de opkomende landen belangrijke kwesties, maar paternalistische westerse opmerkingen hebben niet echt de toekomst, vrees ik.

Vooral voor China komt daar nog iets bij. Hogere lonen in China zijn noodzakelijk om een verdere ontsporing van de wereldeconomie te voorkomen: de wereld kan immers de Chinese productie niet blijven absorberen, de Chinezen moeten meer zelf kopen wat ze maken.

Milieuproblemen worden erkend, maar staan niet bovenaan het prioriteitenlijstje: meer welvaart staat, begrijpelijk, hoger.

Inzake mensenrechten en democratie zijn de opkomende landen erg divers. Sommige organiseren verkiezingen, andere niet. Sommige hebben vrijheid van meningsuiting, andere veel minder. Maar ze jennen elkaar niet met die verschillen. Het vingertje blijft afwezig. Democratie en mensenrechten zijn in elk van de opkomende landen belangrijke kwesties, maar paternalistische westerse opmerkingen hebben niet echt de toekomst, vrees ik.

Multipolair

De wereld wordt kleiner. Dat betekent onder meer dat we steeds meer gemeenschappelijke mondiale problemen hebben en dus ook meer nood aan gezamenlijke oplossingen. Maar de wereld wordt ook multipolair: in een wereld met meer machtspolen, die ook nog eens diverser zijn, moeten meer meningen met elkaar worden verzoend.

Omgaan met dat spanningsveld tussen de toename van het aantal machtspolen en de groeiende noodzaak om samen beleid te maken, wordt een van de grote verhalen van deze eeuw.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.