Fotoreportage: Olympisch goud voor mislukte investeringen

Binnen een jaar strijkt het Olympisch circus neer in Rio de Janeiro. Nu de openingsceremonie met rasse schreden dichterbij komt, lijkt de belangrijkste vraag dezelfde als een jaar voor aanvang van het WK-voetbal: Raakt alles op tijd klaar?

Brazilië stelt de vele miljarden die het uitgeeft aan grote infrastructuurwerken voor als investeringen die iedereen ten goede zullen komen. Het klinkt natuurlijk allemaal bijzonder positief: Vernieuwd openbaar vervoer, renovatie en bouw van sportinfrastructuur, een atletendorp dat na de Spelen dienst zal doen als een sociaal huisvestingsproject etc.

Meer dan tien jaar na de Olympische Zomerspelen in Athene kunnen we stellen dat het niet meer was dan de realisatie van een romantische droom.

We kunnen ons echter vragen stellen bij de bouw van de vele sportstadions. De kans is klein dat de Brazilianen massaal aan het kajakken of softballen gaan eens deze infrastructuur voor handen zal zijn in Rio. Een blik op het verleden leert ons bovendien dat deze peperdure constructies na afloop van de Spelen amper nog dienst doen.

In 2004 ontving Athene de Olympische Zomerspelen. Ruim een decennium later kunnen we stellen dat de organisatie niet meer was dan de realisatie van een romantische droom. Hoewel de voormalig Griekse Minister van Financiën nog steeds beweert dat de organisatie een netto economisch voordeel opleverde voor het land, worden de Spelen gezien als één van de redenen voor de enorme financiële problemen van het land.

Griekenland investeerde miljarden in nieuwe sportcomplexen maar slaagde er niet in om de investeringen te laten renderen of de infrastructuur te onderhouden. Athene blijft anno 2015 achter met tienduizenden vierkante meters sportinfrastructuur in bijzonder slechte staat. Lege zwembaden, ongebruikte stadions en bijzonder slecht onderhouden sites liggen verspreid over de hele stad.

De Olympische velodroom is één de weinige plaatsen waar anno 2015 wél nog aan sport wordt gedaan. Helaas kan zelfs een Europees kampioenschap de tribunes amper vullen.
© Brecht De Vleeschauwer

Na de Olympische Spelen was Griekenland niet in staat om de vele sportfaciliteiten te onderhouden.
© Brecht De Vleeschauwer

Eén van de Olympische sites werd gebouwd op het terrein van de voormalige internationale luchthaven van Helliniko in Athene. Onder meer de hockey-, honkbal-, en softbaltitels werden er betwist.
© Brecht De Vleeschauwer

Ook voor de kajakkers vormde Helliniko het strijdtoneel. Het gigantische kajak– en kanocomplex staat echter al jarenlang droog.
© Brecht De Vleeschauwer

Tien jaar geleden werd hier voor het laatst een wedstrijd van enig belang gevaren.
© Brecht De Vleeschauwer

De natuur neemt stilaan de tribunes van het kajak- en kanocomplex over.
© Brecht De Vleeschauwer

De Griekse overheid is ondertussen op zoek naar private investeerders voor de site.
© Brecht De Vleeschauwer

De kans lijkt echter klein dat de Griekse overheid geïnteresseerden vindt om het kajak-en kanocomplex uit te baten.
© Brecht De Vleeschauwer

Het Olympisch zwembad ligt vlak naast het Olympisch stadion in het noorden van Athene.
© Brecht De Vleeschauwer

Het zwembad bood plaats aan ruim 11.000 toeschouwers. De tribunes liggen er nu echter bijzonder verloederd bij.
© Brecht De Vleeschauwer

Het Olympisch dorp zorgde voor een huisvestingsproject voor zo’n 10.000 personen. Door gebrekkig onderhoud en het ontbreken van basisvoorzieningen vormt het nu een grijze buitenwijk.
© Brecht De Vleeschauwer

Dit zwembad maakte in 2004 deel uit van de trainingsfaciliteiten in het Olympisch dorp. Hoewel het in een dichtbevolkte woonwijk ligt, is het al jarenlang niet meer in gebruik.
© Brecht De Vleeschauwer