Voor het eerst heeft de Europese Unie sancties opgelegd aan mensen en instanties die vrouwenrechten hebben geschonden. In totaal krijgen 9 buitenlandse functionarissen en 3 organisaties straffen opgelegd. ‘Een duidelijk signaal aan de daders dat ze niet wegkomen met hun misdaden’, klinkt het.

Wereldwijd zijn regeringen betrokken in de illegale drugshandel. Waarom gebeurt dit en wat zijn de gevolgen? Journalist en auteur John P. Ruehl: ‘Drugs produceren of de handel ervan “belasten” kan cash opleveren als zwart geld, om begrotingen in evenwicht te brengen of om elites te verrijken.’

Dit is het verhaal van een jongeman uit Afghanistan en de tocht die hij doorstond om in België te raken. Lovis Somer, studente journalistiek aan de Arteveldehogeschool, tekende het op. ‘Ik kan niet wachten om mijn leven hier opnieuw te starten.’

De Internationale Wielerunie sloot ploegen van Russische sponsors uit, onmiddellijk na de invasie van Oekraïne. Maar wat dan met wielerploeg Israel-Premier Tech, die zich leent tot uithangbord voor schendingen van het oorlogsrecht? En wat met het team dat gesponsord wordt door dictatuur Kazachstan? 

In Afghanistan vrezen overheidsinstanties en hulporganisaties dat ze er niet op tijd in zullen slagen om databases te beveiligen. Op die manier worden mensen kwetsbaar voor aanvallen van de Taliban.

De gelijkenis tussen Moria uit "In de Ban van de Ring" en het vluchtelingenkamp Moria op Lesbos is treffend, stelt Pascal Debruyne in een opiniestuk. Het is een donkere plaats, de afgrond waar elke vorm van menselijkheid verdwijnt. De Nobelprijs voor de Vrede die Europa ooit kreeg, is een wrang gegeven tegen de achtergrond van Moria.

Het aantal mensen met honger en in voedselonzekerheid is met een vijfde gestegen tegen vorig jaar. 124 miljoen mensen werden in 2017 geconfronteerd met honger. We moeten niet eens meer voedsel produceren om dat op te lossen.

Voor de internationale dag tegen straffeloosheid van misdaden tegen journalisten (2 november), sprak Lennart Hofman drie journalisten in Jemen, Pakistan en Nigeria over hun onmisbare maar gevaarlijke beroep. ‘Soms huil ik van frustratie of eenzaamheid, maar ik aanvaard het en zet door. Het is mijn werk.’