De Pakistaanse schrijver Mohsin Hamid pleit voor papier, verbeelding en de bescherming die literatuur kan creëren. Tegen het obsessieve sorteren van onze machines in. Tegen het misbruik dat grensbewakers van "papieren" maken.

De energiefacturen mogen ons dan wel dwingen om de verwarming lager te zetten, toch zijn het vooral vluchtelingen die letterlijk én figuurlijk in de kou blijven staan. In deze nieuwjaarsbrief, gericht aan Hadja Lahbib, houdt MO*redactrice Tine Danckaers een warm pleidooi voor hun bescherming.

Als studente nam Ladan Rahbari meermaals deel aan betogingen in Iran. De Belgisch-Iraanse politiek sociologe, vandaag docente aan de Universiteit van Amsterdam, herinnert zich de grimmige sfeer nog goed: ‘Ik denk niet dat ik ooit in mijn leven een vergelijkbare angst heb ervaren.’

Op vraag van MO* en het Vlaams-Nederlands huis deBuren schreef Sumai Yahya "Het verhaal van de illegaal", een beklijvend gedicht over ontreddering, thuisloosheid en hoop.

De digitale kloof gaat over véél meer dan internet hebben of met een computer overweg kunnen. ‘We smachten naar de belofte van verlossing, en die verwachten we bij voorkeur van technologie.’ Technologiesocioloog Ben Caudron neemt de digitale breuklijnen in onze maatschappij onder de loep.

Vandaag denkt de buitenwereld dat de oorlog in Gaza voorbij is, betreurt schrijver Mahmoud Jouda. Maar Jouda beleeft al 36 jaar zelf de paradox van Gaza: 'Enkel zij die stierven hebben het overleefd. Leven wij, of zijn we levende doden?'

Hoe kunnen we onrecht écht begrijpen? Hoe vinden we oplossingen? En vooral: hoe moet het anders? Volgens milieu- en mensenrechtenactiviste Vandana Shiva zijn vrouwen het antwoord. Een fragment uit "Van liefdadig naar rechtvaardig", het nieuwe boek van Els Hertogen.

‘Mike stierf uiteindelijk aan een ziekte. Ik denk dat het een gebroken hart was.’  De Belgisch-Nigeriaanse schrijfster Chika Unigwe beschrijft de oorzaak van die ziekte: politiegeweld in Nigeria, onder andere door de beruchte SARS-eenheid.

Auteur Rachida Lamrabet roept op om verantwoordelijk en zorgzaam om te gaan met elkaar, met de taal waarmee we over elkaar spreken, en met de toekomst van de stad waarin de volgende generaties zullen wonen als wij alles uit handen hebben gegeven. Dat alles, schrijft ze, zit in het filosofische begrip "al amanah". 

‘Als we ons niet bewust zijn van de oerneiging om anderen een etiket op te kleven, openen we de taalregisters om racisme “relatief” te noemen.’ Daarom moeten we volgens Mark Van de Voorde reflecteren over menswaardigheid als een tere roos.

Politiegeweld is een van de verontrustende, wereldwijde thema’s van dit vervloekte jaar 2020. Vanuit de Verenigde Staten klinkt de roep om de politie af te schaffen. Elders wint de idee terrein om bijvoorbeeld de Wereldhandelsorganisatie of de hele ontwikkelingssamenwerking te dumpen. Kunnen we een betere toekomst bouwen door het kreupele heden af ...

Poëzie is troost, poëzie is vermaak, maar vaak is het veel meer dan dat. In het Midden-Oosten en Noord-Afrika maakt poëzie deel uit van het erfgoed. Betogers scanderen verzen tijdens protesten, zangers brengen poëzie naar de huiskamers. Op Wereldpoëziedag delen we graag dit essay van Brigitte Herremans over poëtisch verzet tegen onderdrukking in he ...