‘Pakistan lijkt wel één grote zee.’ Zo beschrijft de Pakistaanse premier de toestand van zijn land, dat voor één derde onder water staat na acht weken non-stop regen. ‘33 miljoen mensen zijn getroffen. Dat is een gigantische opdracht.’

Door het oorlogsgeweld in Oekraïne raakt het nieuws over de aanhoudende droogte in de Hoorn van Afrika ondergesneeuwd. Nochtans dreigt voor miljoenen Afrikanen de hongersnood. In Ethiopië, Somalië en Kenia gaat het om de ergste droogte in meer dan 40 jaar.

Een wereldwijde voedselcrisis bedreigt het leven van miljoenen meisjes, schrijft Sven Coppens, regionaal directeur West- en Centraal-Afrika bij Plan International. Deze groeiende ramp blijft veelal van aandacht verstoken door al het andere nieuws, maar de impact op meisjes wordt met de dag groter.

Victor Beaume van de ngo Caritas International klaagt de rampzalige voedselsituatie van miljoenen Congolezen aan. Die is nog schrijnender dan die in de Hoorn van Afrika en de wereld reageert onverschillig, schrijft hij in dit opiniestuk voor MO*.

‘Als je vergaat van de honger, ga je dan weigeren om je data af te staan?’ De humanitaire hulpverlening moet extra kritisch en voorzichtig omgaan met persoonsgegevens, schrijft MO*columniste en experte databescherming Paola Verhaert.

Is de macht van het leger in Myanmar tanend? De verdeel-en-heersstrategie die decennialang werd toegepast brokkelt één jaar na de staatsgreep zichtbaar af. Etnische minderheden en de Birmaanse meerderheid lijken elkaar te vinden in de gewapende strijd tegen het oppermachtige leger.

Meer dan 40 organisaties – waaronder Vluchtelingenwerk Vlaanderen, 11.11.11 en Dokters van de Wereld – richten zich tot de federale regering. 'Elke dag, elk uur dat asielzoekers op straat moeten slapen is er één te veel.'

Voor slachtoffers van de oorlog in Oekraïne zien we veel solidariteit, maar tegelijk dreigt in Jemen een humanitaire catastrofe door een gebrek aan hulpmiddelen en voedsel. Ameen Jubran zet zich al 6 jaar lang in voor vluchtelingen in eigen land. 'Ik weet hoe het voelt om alles achter te laten.'

‘Er is geen honger in Tigray’, beweerde de Ethiopische premier. Een jaar na de start van het conflict is het tegendeel duidelijk. Hulpgoederen raken de provincie niet binnen. Kritische ngo’s worden de deur gewezen, en online werkt de overheid aan een eigen versie van de feiten.

Niet alleen aan de grens van de VS, maar ook in de Mexicaanse hoofdstad arriveren tientallen Haïtianen, op zoek naar onderdak en veiligheid. De procedures verlopen traag; een afspraak krijgen bij de vluchtelingenhulporganisatie lukt vaak niet. Noodgedwongen verblijven gezinnen in opvanglocaties, cafés of zelfs op straat.

‘Waarom ik uit Gaza vertrok? Door de blokkade en de hulpeloosheid die ik erdoor voelde’, vertelt Ibrahim die sinds 2014 in België leeft. Drie maanden na de laatste grootschalige Israëlische luchtaanvallen is van heropbouw nog steeds amper sprake.

De pandemie heeft gezorgd voor een recordaantal mensen in armoede die beroep ‎moeten doen op voedselhulp in België. De Belgische organisatie Foodsavers stond in 2020 zo’n 27 procent ‎meer mensen te hulp dan het jaar voordien.‎