MO*columnist Walter Zinzen stelt vast dat ook groot nieuws soms ongemerkt voorbij gaat. Dat de ondernemers nu ook zogenaamde “illegalen” op hun werkvloer willen toelaten, is nochtans weinig minder dan spectaculair. ‘Het idee zal ongetwijfeld verdwijnen in de vergeetput van niet uitgevoerde goede voornemens.’

Misschien kan een verlangen naar dingen die blijven een beetje de weg tonen naar hoe een duurzame en rechtvaardige welvaart eruit zou kunnen zien. Dat schrijft MO*columnist Jan Mertens. 'Dingen die blijven hebben veel meer waarde dan zoveel zooi die je weggooit.'

Nog niet zo lang geleden zei MO*columniste van de maand Kelia Kaniki Masengo voor de eerste keer ‘nee’ tegen iemand die ongevraagd haar afro had aangeraakt. Zulke haaraanvallen maken zwarte mensen wel vaker mee. ‘De onmacht, frustraties, het vieze gevoel achteraf: het komt telkens weer naar boven.’

MO*columniste Kelia Kaniki Masengo beschouwde zichzelf als iemand die opkomt tegen onrecht. ‘Maar ik had geen flauw benul van de strijd die mensen met een handicap dagelijks leveren.’ Daarom werd ze bondgenoot in de strijd tegen validisme, de discriminatie van mensen met een handicap.

Het fascineert Patricia Campailla, MO*columnist en leerkracht Nederlands voor anderstaligen, hoe we in het Westen achter de tijd aan hollen als hamsters in een rad. Haar cursisten komen uit landen waar mensen baas zijn over de tijd, niet omgekeerd.

Mensen staan terecht omdat ze anderen hebben gered, terwijl Europa inlichtingendiensten traint die mensen terugbrengt naar detentiecentra waar ze worden mishandeld en gemarteld, merkt MO*columnist Bieke Purnelle cynisch op. ‘Soms vraag ik mij af of de mensensoort het redden wel waard is.’

'Ik verwerp iedere vorm van censuur. Achter censuur schuilt altijd een hang naar dictatuur.' Dat schrijft MO*columnist Geert Van Istendael in zijn loflied voor alles en iedereen, maar vooral voor Pablo Neruda en vertaler Bart Vonck.

MO*columnist en schooldirecteur Sahadi Daria was in volle voorbereiding van het nieuwe schooljaar toen de hel weer losbrak in zijn land van herkomst, Afghanistan. ‘Voor wie nu op de vlucht slaat weet ik: als vluchteling wacht een onzekere toekomst, vol gevaren.’

Systemisch en institutioneel racisme is in de Verenigde Staten niet beperkt tot de zwarte gemeenschap, weet MO*columniste Ching Lin Pang. Ook de tienduizenden Chinezen die vanaf de 19de eeuw naar de VS migreerden werden (en worden) dagelijks geconfronteerd met vreemdelingenhaat en discriminatie.

Columniste Naima Charkaoui buigt zich over de impact van je onzichtbaar voelen; door discriminatie, sociale uitsluiting of eenzaamheid. ‘Zinvol mogen bestaan is een van onze meest elementaire basisbehoeften.’

De bewering dat toernooien en wedstrijden apolitiek zijn of horen te zijn is absurd, vindt MO*columniste Bieke Purnelle. Sport en politiek zijn immers onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het verhaal van de sport leest als een omnibus vol onversneden politieke beslissingen.

‘Ik viel van mijn stoel toen ik dat hoorde. Zelden heb ik in zo’n korte tijd zoveel onwaarachtigheid gehoord’, reageert Walter Zinzen op uitspraken van Theo Francken in De Afspraak, waar hij was uitgenodigd om uit te leggen hoe hij het Australische vluchtelingenbeleid naar Europa zou vertalen.