In het hedendaagse journalistieke werkveld lopen vrouwelijke verslaggevers dubbel risico: ze worden steeds vaker het doelwit omdat ze journalist én vrouw zijn - vooral in repressieve regimes en misogyne samenlevingen.

Libanon heeft zijn klimaatambitie voor 2030 verhoogd, ondanks politieke onrust, het coronavirus en de ergste economische crisis in dertig jaar tijd.

In twintig landen dreigt in de komende maanden honger, waarschuwen de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) en het Wereldvoedselprogramma (WFP). De instellingen pleiten voor snelle hulp om het tij te keren.

Libanon lijkt nog niet aan het eind van zijn lijdensweg: het land is politiek stuurloos, financieel bankroet en nu ook stevig in de greep van het coronavirus. Er verblijft ook zo’n miljoen Syrische vluchtelingen. De Wereldbank springt nu bij om de ellende enigszins te verzachten.

Goede voornemens, lockdownverveling of te veel tijd om te temmen: alle redenen zijn goed om een boek open te slaan. Oud-hoofdredacteur Gie Goris deelt alvast graag de schoonheid, beklemming en verhelderende inzichten die hij in deze boekenstapel vond. Steek de lichtjes aan, schenk nog een glaasje wijn in, lees, en geniet.

De Frans-Libanese schrijver Amin Maalouf heeft een hard hoofd in de toekomst van de mensheid. Twee conservatieve revoluties – de islamistische en de neoliberale – maken het samenleven quasi onmogelijk. ‘Wat zich in het Midden-Oosten voorgedaan heeft, is rampzalig voor de hele mensheid.’

In Libanon gaapt de financiële en politieke afgrond, des te meer na de explosie van 4 augustus. Waar moet het land geld gaan zoeken voor herstel? Internationale hulp komt er pas na veranderingen, en de nauwe banden tussen bank en elite helpen ook al niet. ‘We moeten een einde maken aan het systeem. Het is de enige uitweg uit dit zwarte gat.’ ...

Een lied van de Libanese zangeres Fairuz wekt bij Lisette Ma Neza een soort van heimwee op. Heimwee naar Beiroet dat ze vorig jaar bezocht. ‘Als passant, die van niets wist. Maar iets wist ik wel. Dat we op elkaar leken, Beiroet en ik. Beiroet en mijn moeder. Beiroet en Kigali.’

Noor Lekkerkerker (onderzoekster bij Basmeh & Zeitooneh) en Els Hertogen (directeur 11.11.11) zijn blij met de toegezegde donaties voor Libanon na de vreselijke explosie in Beiroet, maar blijven bezorgd. ‘Naast meer middelen, moeten internationale donoren ook een monitoringsmechanisme ontwikkelen.’

Op 3 augustus vertrok de Libanees-Canadese Maria Kassab uit Libanon. Dat ze voor twee jaar zou vertrekken, verscheurde haar. Een dag later ontplofte Beiroet, de stad die ze verlaten had. ‘Ik heb vandaag het gevoel, weg van het lijdende Beiroet en familie en vrienden, in een parallelle wereld te leven.’

Olielekkage uit een vrachtschip dat eind juli vastliep bij Mauritius, de trage reactie daarop van de overheid en de recente explosie in de haven van Beiroet roepen vragen op over de veiligheid van de internationale scheepvaart, zegt Adam Moolna, duurzaamheidsexpert aan Keele University.

Bij de zware explosie in de haven van Beiroet woensdagavond gingen 135 levens verloren. 5000 mensen raakten gewond. Wat zullen de gevolgen zijn voor de Libanezen? ‘Voor veel mensen was de winkel of woning wellicht het enige wat ze nog hadden. En nu ligt ook dat in puin.’