Emma Pedley is verpleegster. Ze maakt deel uit van het noodhulpteam dat naar Nepal vertrokken is, na de aardbeving van zaterdag. Ze schrijft over de uren voor haar vertrek.

Meer dan 4000 doden, een veelvoud aan vernielde huizen, miljoenen mensen zijn door de zware aardbeving in Nepal getroffen. De noden zijn enorm en de geografie bemoeilijkt de reddingsoperatie: miljoenen mensen wonen niet langs een weg. Hulp zal lastig, duur en nodig zijn. Hier zijn vijf zaken die mensen kunnen doen.

Nepal zit vol verrassingen. Er zijn niet veel culturen waarin men nog zo standvastig allerlei verschillende oeroude tradities in ere houdt. Tradities, die voor ons westerlingen niet altijd even gemakkelijk te begrijpen zijn.

Onze eigen vertrouwde jonge Giel zette heel België in rep en roer om hier zijn leven verder te kunnen zetten als monnik. Na drie dagen door te brengen in hoofdstad Kathmandu, begin ook ik de aantrekkingskracht van het bergachtige, mysterieuze Nepal te ervaren. Want mysterieus, dat is het wel.

Bijna 22 miljoen mensen in Nepal ondervinden gezondheidsklachten door giftige rookdampen uit primitieve fornuizen. De introductie van schonere fornuizen voorkomt veel klachten en leidt er bovendien toe dat vrouwen meer tijd overhouden voor andere dingen.

Nepal verricht al jaren baanbrekend werk voor verschillende aspecten van natuurbehoud. Een sleutelelement in het beleid is de samenwerking met de plaatselijke bevolking.

In de afgelopen vijf jaar is het aantal kindhuwelijken in Nepal met een vijfde gedaald. Sinds kort zetten ook meisjesgroepen uit plattelandsdorpen zich in voor uitroeiing van de praktijk. En dat doen ze met succes.  

Dit artikel handelt over iets wat ik persoonlijk één van de grootste uitdagingen vind momenteel betreffende de arbeidsmarkt, eentje die speelt op globaal niveau maar die we lokaal overal zien: hoe steeds vaker het werk informeler wordt, hoe het corps de métier minder deftige of warme kleren krijgt, hoe men het progressief uitkleedt, tot s ...

Sinds het einde van de burgeroorlog in 2006 liepen verschillende deadlines voor het bekomen van een nieuwe grondwet voor het land af. Ondertussen zijn ook een pak regeringen de revue gepasseerd. Het gevolg is dat de afstand tussen het Nepalese volk en hun overheid in toenemende mate onoverbrugbaar lijkt.

De vele natuurrampen in Nepal treffen de armste gemeenschappen het eerst en zwaarst. Toch laat de regering na om de gevaarlijke gebieden in kaart te brengen en haar kwetsbare bevolking naar veiligere oorden te verhuizen.  

Zijn kruistocht voor sanitaire voorzieningen bezorgde hem de bijnaam Mister Toilet. De Nepalees Namaste Lal Shrestha zet zich al decennialang in voor een toilet in elk huishouden in Nepal. Ongeveer 40 procent van de huishoudens moet het echter nog steeds zonder doen.

Sinds februari vorig jaar werden in Nepal geen tijgers, neushoorns of olifanten gedood. Dat is een opmerkelijke prestatie gezien de nietsontziende stroperij die de dieren elders in de wereld opjaagt.