Hoe komt het dat het uitgestrekte en vruchtbare Congo niet eens zijn eigen bevolking weet te voeden? En kan de Belgische steun aan de landbouw daaraan iets verhelpen? MO* trok op reportage naar Congo en merkte dat de discussie over goed bestuur onvermijdelijk weer opduikt.
Klik op de foto’s of de titeltjes hieronder om de verschillende delen van de reportage over de Congolese landbouw.
Honger in het paradijs
Op VN-indexen over honger en ondervoeding prijkt Congo steevast bovenaan. Zeventig procent van de Congolese bevolking is ondervoed en krijgt onvoldoende eiwitten, koolhydraten en vitamines binnen. Dat verbijstert des te meer omdat Congo eigenlijk een landbouwmogendheid zou kunnen zijn die een deel van Afrika voedt. Congo is immers de “watertoren” van Afrika met een goed klimaat en eindeloos veel grond.
Over maagdelijk woud en staatzaad
Het economisch moeras van Congo onder Mobutu en de oorlog in het land in de periode daarna, leidden ertoe dat het land verre van haar potentieel aan landbouwproductie realiseert. Maar ook de gebruikte landbouwtechnieken zijn oorzaak van het probleem: deze laten geen hoge rendementen toe.
Belgische steun voor meer rendabele landbouw in Congo
De ontoereikende landbouwproductie van Congo heeft zijn wortels in de Congolese geschiedenis en de gebruikte landbouwmethoden. Kan de Belgische steun aan de landbouw van het land een verschil maken?
De staat als roofdier
Moderne ontwikkelingssamenwerking beseft dat ze moet werken via de lokale instellingen om duurzaam te zijn. Bovendien is internationaal overeengekomen dat in fragiele staten de versterking van de staat de topprioriteit moet zijn. Daarom wil de Belgische ontwikkelingssamenwerking in Congo ook uitdrukkelijk het landbouwbeleid versterken.
Zonder boerenbewegingen geen resultaten
Niet alleen de donoren kunnen druk uitoefenen om te komen tot een beter landbouwbeleid in Congo (zie ook De staat als roofdier). Ook de boeren kunnen dat… als ze zich organiseren.
Beschermt het Congolese leger de kappers van het Virungapark?
Tijdens zijn reportagereis in Congo belandde MO*redacteur John Vandaele enigszins in nauwe schoentjes toen hij meer wou weten over de massale houtkap aan de randen van het Virungapark. Er doken enkele mannen op die zijn nieuwsgierigheid niet op prijs stelden.