Alice, eeuwig op reportage

Voor Alice bestaat de ideale dag uit dertig uur. Er zijn zoveel dingen die ze nog wil doen. Maar het allerbelangrijkste vindt ze om als radiovrouw mensen goed te informeren. En om wie geen stem krijgt, er een te geven.

Als journaliste kan Alice haar twee andere kinderdromen combineren: mensen helpen en Congo mee verbeteren.

Als zevenjarige keek ze enorm op naar Claire Chazal, een Franse journaliste en nieuwslezeres. Alice hield van haar houding, haar présence, haar taal.

De keerzijde van de journalistiek ontdekte ze pas later: je verdient niet veel, je kan niet zomaar je mening geven, je veiligheid is niet altijd gegarandeerd, et cetera.

Alice kan zich niet voorstellen dat ze ooit stopt met radio maken.

Toch kan Alice zich niet voorstellen dat ze ooit stopt met radio maken. Het liefst gaat ze haar hele leven op reportage. Angela Merkel, die wil ze nog wel voor de microfoon. Michelle Obama ook, als dat kon. De media geven je een beeld van twee sterke vrouwen, maar wat gaat er achter de schermen in hen om? Wat maakt hen triest, wat maakt hen blij? Wat doen ze als ze de wereld even willen vergeten? Dat zou Alice wel eens willen weten.

En hoe ziet Alice haar leven binnen twintig jaar?

Terug naar het hoofdartikel ‘Congo, de toekomst aan het woord’

Dit portret kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.