Natuurlijk won Jonas Hassen Khemiri twee prijzen –waaronder de Zweedse debuutprijs– met dit boek. Khemiri schreef een zalig boek waarin hij op een sublieme manier de taal bespeelt om de inhoud te onderstrepen. Zowel de taal als de inhoud zijn copyright van Halim, de gedachtesultan, alias een bij tijden irritant pubertje. Halim woont samen met zijn vader en oudere broer Nourdine –een miskende allochone acteur– als sinds zijn kindertijd in Zweden.
Zijn vaders doel is nochtans dat Halim zo goed mogelijk het Zweeds onder de knie krijgt: ‘als je niet perfect Zweeds spreekt, word je net als Nourdine… of je wordt een echte gangster… je komt aan de kant te staan, net als de Finse keeper van Glasgow die bij iedere wedstrijd alleen maar op het bankje zit te wachten… Zo is het leven.
Soms ben je nodig en soms ben je overbodig… en zit je te wachten…’ Halim is op geen enkele manier zinnes om zoals Nourdine te eindigen, en nog minder om over te hevelen naar de Zwedo-kant. Hij is niet van plan om Zweed te worden. Hij heeft geen affiniteit met Zweden dat evenmin affiniteit lijkt te hebben met hem. Dalanda, een overtuigde moslima van Libische afkomst, leert hem dat hij zijn Arabische achtergrond opnieuw op het voorplan moet zetten. Het doel dat Halim nu met zichzelf voor ogen heeft, is om de eerste Arabier te worden die een boek schrijft dat in Zweden wordt uitgegeven.
Zijn memoires geven een inkijk op de verschillende identiteiten van Halim: het puber zijn, zijn geïdealiseerde Marokkaanse roots, de bewondering voor zijn Libische mentor in het arabisme, zijn liefde voor Marit … Hij bekijkt de wereld en de pogingen die anderen doen om hem als allochtoon daarbij te betrekken met wantrouwen, maar ook als zelfverklaarde filosoof. Zijn zelfgenoegzaamheid, de grammatica-arme taal en het rijke puberallochtoons bezorgen je als lezer vaak een brede grijns, en uiteindelijk ga je nog van die betweter houden ook. (td)
Een kameel zonder bult door Jonas Hassen Khemiri werd uitgegeven door De Geus, 222 bladzijden, ISBN 978-9044505290