Rapport Amnesty International: ‘Hamas pleegde misdaden tegen de mensheid’

De mensenrechtenorganisatie benoemde na eerder onderzoek de aanvallen van Israël op Palestijnen in Gaza ‘genocide’ en spreekt over een ‘systeem van apartheid’ dat wordt opgelegd aan Palestijnen.

Het rapport dat vandaag uitkomt, richt zich op de acties door Hamas en andere gewapende groepen. De conclusie luidt dat de gebeurtenissen op 7 oktober moeten worden beschouwd als misdaden tegen de mensheid. 

Al-Qassam Brigades

Uit het onderzoek blijkt dat de Al-Qassam Brigades, de militaire vleugel van Hamas, samen met andere Palestijnse gewapende groepen oorlogsmisdaden hebben gepleegd tijdens hun aanval op Zuid-Israël en tegen gijzelaars in Gaza.

Amnesty International heeft gedocumenteerd hoe Hamas in de vroege ochtend van 7 oktober 2023 een gecoördineerde aanval uitvoerde, voornamelijk gericht op burgers. Ongeveer 1200 mensen werden gedood, onder wie 36 kinderen. 

Meer dan 4000 mensen raakten gewond en honderden huizen en civiele gebouwen werden vernietigd of onbewoonbaar gemaakt.

Na analyse van aanvalspatronen, bewijsmateriaal, communicatie tussen strijders en verklaringen van leiders van Hamas en van andere groepen, concludeert Amnesty dat deze misdrijven deel uitmaakten van een systematische aanval op burgers waarbij ‘strijders instructies kregen om burgers te viseren’.

Minachting voor menselijk leven

‘Hamas en andere Palestijnse gewapende groepen toonden een afschuwelijke minachting voor menselijk leven’, zegt Agnès Callamard, secretaris-generaal van Amnesty International.

‘Zij vielen opzettelijk en systematisch burgers aan, in hun huizen of terwijl zij een muziekfestival bezochten, met als kennelijk doel gijzelaars te nemen, wat oorlogsmisdaden zijn. Ze doodden opzettelijk honderden burgers, onder meer door hen met geweervuur en granaten uit schuilkamers te drijven of aan te vallen terwijl ze vluchtten. Amnesty documenteerde ook bewijsmateriaal dat sommige aanvallers mensen mishandelden of seksueel misbruikten tijdens de aanval en de lichamen van gedode slachtoffers onteerden.’

In totaal werden 251 mensen als gijzelaars naar Gaza gebracht. De meerderheid werd levend gevangengenomen, maar naar verluidt waren 36 van hen al overleden op het moment dat zij werden meegenomen. Sommigen werden weken, maanden of meer dan twee jaar vastgehouden. 

Overlevenden beschrijven hoe ze in ondergrondse tunnels geketend zaten en werden blootgesteld aan geweld, ontbering en psychologische mishandeling, waaronder dreiging tot executie. 

‘Israëls verschrikkelijke staat van dienst, waaronder decennia van onrechtmatige bezetting, apartheid en de huidige genocide in Gaza, kan deze misdrijven op geen enkele wijze rechtvaardigen’, aldus Callamard. 

Gerechtigheid voor alle slachtoffers

Naar aanleiding van het rapport roept Amnesty op tot internationale gerechtigheid om echte verantwoording te waarborgen voor slachtoffers van oorlogsmisdaden, misdaden tegen de mensheid en genocide, voor iedereen in bezet Palestijns gebied en in Israël.

‘Staten moeten laten zien dat ze achter internationale rechtvaardigheid staan. Dat moeten ze doen door organisaties zoals het Internationaal Strafhof (ICC) te steunen en ervoor te zorgen dat zij misdaden kunnen onderzoeken en daders kunnen vervolgen’, zegt Callamard.

Amnesty hekelt het gebrek aan een plan voor gerechtigheid en herstel. Dat moet gericht zijn op het beëindigen van Israëls genocide, het systeem van apartheid en de onwettige bezetting van Palestijns grondgebied, zegt de organisatie. ‘Tegelijk moeten ook de misdaden onder internationaal recht worden aangepakt die door Hamas en andere Palestijnse gewapende groepen zijn gepleegd.’

‘Slachtoffers van wreedheden in Israël en bezet Palestijns gebied verdienen echte gerechtigheid. Dat betekent niet alleen de vervolging en veroordeling van daders, maar ook het waarborgen van adequate en effectieve compensaties en de garantie dat dit niet herhaald kan worden’, zegt Callamard.

‘Verantwoording is niet onderhandelbaar. Alle partijen moeten hun verantwoordelijkheid erkennen en samenwerken met onderzoeksinstanties, slachtoffers moeten worden gehoord en herstelbetalingen krijgen. Zonder dergelijke concrete stappen voor waarheid en gerechtigheid kan er geen duurzame vrede zijn.’