De politie moet van iedereen zijn

Dat Montasser Alde’emeh door de Brusselse politie hardhandig werd aangepakt en vernederd, verbaast ons niet. MO* bracht enkele jaren geleden al een dossier over ongepast politiegeweld. We moeten ervoor zorgen dat de aanslagen in Parijs onze politie niet “radicaliseren” waardoor hij die andere radicalisering verder in de hand zou werken. 

  • © Arthur Eranosian Als we dit keer iets vernamen over het politieoptreden tegen Montasser Alde’emeh is dat alleen maar omdat hij als onderzoeker van de radicalisering via de media een vuist kan maken. © Arthur Eranosian

 

Nee, verbaasd was ik geenszins toen ik onderzoeker Montasser Alde’emeh in het Canvasprogramma De Afspraak zag vertellen hoe hij hardhandig en vernederend was aangepakt door de Brusselse politie. Een paar jaar geleden bracht ik immers voor MO* Magazine een onderzoek over ongepast politiegeweld in het Brusselse.

Het was niet moeilijk om voorbeelden te vinden van mensen die zonder echte reden afgeklopt werden, op de grond gegooid, getrapt, gespuwd, verbaal vernederd. Het werd voor mij een van de meest verbijsterende reportages die ik ooit maakte: was dit òòk België?

Mensen werden zonder reden afgeklopt, bespuwd, getrapt, vernederd. Was dit ook België?

Vaak was er het excuus dat zo’n optredens plaatsvonden op momenten van hoogspanning, manifestaties en dergelijke, maar dat was zeker niet altijd het geval. Soms was er een racistische ondertoon maar niet altijd. Een autochtone antropologe die tijdens een manifestatie foto’s nam, werd opgepakt, en op het politiekantoor urenlang aan een chauffage vastgeketend, geslagen, bespuwd, voor hoer uitgescholden…

Het geval van Jonathan Jacob illustreerde al pijnlijk dat racisme niet alles verklaart. Het gaat om een deel van de politiediensten die op bepaalde momenten ontoelaatbare daden stellen tegenover mensen die zwak staan.

De toenmalige Molenbeekse politiecommissaris Pierre Collignon was heel duidelijk: ‘Ja, er zijn dagelijkse geweldfeiten bij de politie. Die zijn het gevolg van twee problemen. Het eerste is verkeerde selectie: mensen die eigenlijk bij de politie komen om “Arabieren te kraken” en toch door de selectie geraken. Die moet je er weer uit krijgen.

‘Zij die bij de politie komen om Arabieren te kraken, moeten eruit’

Het tweede probleem is dat van agenten die het niet meer aankunnen. Mensen die tien, vijftien jaar patrouilleren, al die tijd uitgescholden worden en daarom “taarten” gaan uitdelen. Die mensen kunnen we soms recupereren. Als we hen goed opvangen en een tijd in de administratie laten werken, kan het weer goed komen.’

Bij het comité P erkenden ze ook het probleem en gaven ze toe niet over correcte cijfers te beschikken. Maar er is kennelijk niet al te veel aan het probleem gedaan.

Als we dit keer iets vernamen over het politieoptreden tegen Montasser Alde’emeh is dat alleen maar omdat hij als onderzoeker van de radicalisering via de media een vuist kan maken. Normaal komt zoiets niet boven water. ‘Gewone’ mensen die slachtoffer worden van politiegeweld moeten hun vernedering verbijten en hopen dat het gerecht - meestal vele jaren en duizenden euro’s later - zijn werk doet. Als ze financieel en mentaal al in staat zijn de zaak aanhangig te maken.

Het spreekt voor zich dat een racistische ondertoon en ethnic profiling bij de politie mensen niet helpt om zich thuis te laten voelen. De manier waarop de politie je behandelt, bepaalt mede hoe je je voelt in een samenleving. Ben je er veilig? Ben je er welkom? Hoor je erbij?

De politie is nu eenmaal het gezicht van het gezag

De politie is nu eenmaal het gezicht van het gezag. Daarom zou ik hopen dat de pas opgerichte parlementaire terreurcommissie dit onderwerp niet links laat liggen. Wie radicalisering wil voorkomen, heeft absoluut nood aan een politie die correct optreedt. Dat is des te meer noodzakelijk omdat de aanslagen in Parijs en de rol daarin van een aantal Brusselaars met Marokkaanse roots de situatie wellicht niet ten goede hebben veranderd.

Ik weet wel dat sommigen de minste kritiek op de politiediensten gelijk schakelen met ‘slachtoffertje spelen door moslims en Arabieren’. Dat is evenwel naast de kwestie: het gaat gewoon om respect voor essentiële elementen van de rechtstaat zoals de gelijke behandeling van alle Belgen. De politie mag geen “collectieve straffen” uitdelen aan bepaalde bevolkingsgroepen, simpelweg omdat enkele leden van die groep terreurdaden stellen. Als dat wel gebeurt, dreigt de politie de problemen te vergroten in plaats van ze aan te pakken.

Deze opinie verscheen eerder op de website van De Standaard

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.