Werkgevers halen bakzeil op internationale clash met werknemers

Wat was nu de oogst van de 106de Internationale Arbeidsconferentie vorige maand? Een slotbeschouwing van Chris Serroyen (ACV) vanuit het perspectief van de werknemers.

International Labour Organization ( ILO - OIT - BIT) Photo Collection (CC BY-NC-ND 2.0)

De 106de Internationale Arbeidsconferentie

De 106de Internationale Arbeidsconferentie zit er op. Met in het kielzog ervan, op de aansluitende bijeenkomst van de Raad van Bestuur van de IAO, de aanstelling van Luc Cortebeeck als voorzitter van de IAO voor het volgende jaar. Dit laatste kreeg in de Belgische media terecht veel aandacht. Al was het ook het enige van de Conferentie waarin die geïnteresseerd leken.

Maar wat kwam terecht van de rest van de agenda? Wat kwam er terecht van de 24 landen die hier op het strafbankje moesten? Van de evaluatie van de opvolging van de conventies voor veiligheid en opvolging van de Verklaring voor Sociale Rechtvaardigheid? Van het debat over de migratiestromen? En van de tweede lezing van een hernieuwde aanbeveling over de overgang van oorlog naar vrede?

24 schenders van internationale arbeidsnormen

Jaarlijks worden op de Internationale Arbeidsconferentie een 24-tal landen in de Commissie voor de Toepassing van de Normen op het matje geroepen wegens schending van een of meerdere van een van de IAO-conventies die door hen werden geratificeerd.

Met dit jaar opvallend veel aandacht voor de schending van vier van de vijf fundamentele arbeidsnormen: het verbod op kinderarbeid, dwangarbeid en discriminatie en de vrijheid van vereniging.

“Diplomatie de manquements”: landen die het zelf niet nauw nemen met de fundamentele arbeidsnormen steunen systematisch hun soortgenoten.

Opvallend: het wordt jaar na jaar moeilijker om tot stevige conclusies te komen. Met weerspannige werkgevers, die van het bashen van de experts van de commissie een sport hebben gemaakt. Maar ook met regeringen die elkaar vriendendiensten bewijzen.

Marc Leemans, voorzitter van de werknemersgroep in de Commissie van de Toepassing van de Normen, hekelde dat laatste op de slotzitting als “diplomatie de manquements”: landen die het zelf niet nauw nemen met de fundamentele arbeidsnormen steunen systematisch hun soortgenoten. Waardoor bijvoorbeeld Bangladesh een al te zware reprimande- “een speciale paragraaf”, in het IAO-jargon - bespaard bleef.

International Labour Organization ( ILO - OIT - BIT) Photo Collection (CC BY-NC-ND 2.0)

 

IAO met sociale partners naar Kazachstan

Het volledige relaas van de besprekingen vind je land per land in het officiële verslag (pdf), met daartussen enkele uitschieters.

Naar Kazachstan vertrekt een tripartiete IAO-missie van hoog niveau m.b.t. de aanhoudende schendingen daar van de vrijheid van vereniging (Conventie 111), Algerije en Egypte krijgen een IAO-missie voor directe contacten op hun dak, ook al wegens schending van de vrijheid van vereniging.

Het Verenigd Koninkrijk komt voor zijn ondermaatse sociale zekerheid voorlopig weg met een bijkomende evaluatie.

Bahrein moet hetzelfde moet ondergaan wegens schending van de rechten van migranten (Conventie 111) en El Salvador voor een gebrekkig tripartisme (Conventie 144).

Het op drift geslagen Venezuela wordt gevraagd met betrokkenheid van de IAO een tripartiete ronde tafel te starten voor herstel van het vertrouwen tussen regering, vakbonden en werkgevers, tegen de achtergrond van een zware werkgelegenheidscrisis (Conventie 122).

Springen er ook wat uit: de scherpe taal naar Polen voor een probleem van dwangarbeid bij Noord-Koreaanse migranten in Polen; naar Turkije ook voor de inbreuken op de bescherming van personeels- en syndicale afgevaardigden (Conventie 135) verscherpt met de noodtoestand. Terwijl het Verenigd Koninkrijk voor zijn ondermaatse sociale zekerheid voorlopig wegkomt met een bijkomende evaluatie.

Ratificatiecampagne voor veiligheid en gezondheid

De Commissie bekijkt elk jaar ook een rapport over de naleving van een van de IAO-normen of een samenhangende set van IAO-normen. Dit keer die over veiligheid en gezondheid. Een bestaande conventie tegen het licht houden is tegenwoordig een risico. Omdat de werkgeversgroep dat steevast gebruikt om de relevantie van die conventie ter discussie te stellen. Dat was deze keer niet anders.

Al kwamen ze van een kale reis terug, ook door weinig steun van de regeringen. Waarna een toch wel stevige oproep volgde naar de IAO om een ratificatiecampagne te starten.

Het was hier ook uitkijken naar het resultaat van de tweede lezing van de herziene IAO-aanbeveling over de overgang van oorlog naar vrede. Na moeilijke besprekingen, zowel bij de eerste lezing vorig jaar als dit jaar, werd uiteindelijk een mooi werkstuk afgeleverd, met een bredere scope: niet meer enkel voor situaties als na de tweede wereldoorlog, maar aangepast aan andere grootschalige nood- en crisissituaties, inclusief deze veroorzaakt door de klimaatopwarming.

International Labour Organization ( ILO - OIT - BIT) Photo Collection (CC BY-NC-ND 2.0)

 

Migranten: mensen met rechten

Een bijzondere commissie hield een algemene discussie over arbeidsmigratie. Dit deels om de inbreng van de IAO voor te bereiden voor de internationale onderhandelingen in 2018 over een Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration. Dat is altijd een evenwichtsoefening tussen de opportuniteiten en risico’s van migratie. Met regeringen en werkgevers die de deficits inzake waardig werk voor migranten iets de snel onder de mat vegen.

Een pak regeringen en de werkgeversbank beoordelen de conventies inzake de rechten van migranten liever als achterhaald en dringend toe aan herziening. Ze haalden bakzeil.

In de slotconclusies hebben ze die problemen expliciet moeten erkennen. Met veel nadruk op de erkenning en de naleving van de rechten van migranten zonder onderscheid. Regeringen hebben immers nog al eens de neiging basisrechten te beperken tot de migranten van hun voorkeur.

Met steun van de werkgevers kwam er ook een aanval op de IAO-conventies 97 en 143 inzake de rechten van migranten. Een pak regeringen en de werkgeversbank beoordelen die liever als achterhaald en dringend toe aan herziening. Ze haalden bakzeil.

Er is ook de nodige aandacht voor het initiatief van de IAO in verband met richtlijnen voor rechtvaardige rekrutering, of zogenaamde “Fair recuitment initiative”. Met respect ook voor het in 2014 gesloten Protocol bij de Conventie 29 over dwangarbeid, gezien migrerende werknemers vaak worden uitgebuit en in schuldslavernij terecht komen.

De commissie besloot ook tot het belang van meer gereglementeerde manieren van migratie, als alternatief voor “illegale migratie”, die de loons- en arbeidsvoorwaarden onder druk zet. Met in dat kader een vraag aan de regeringen om in de bilaterale en multilaterale akkoorden inzake migratie te verwijzen naar de IAO-normen.

International Labour Organization ( ILO - OIT - BIT) Photo Collection (CC BY-NC-ND 2.0)

Luc Cortebeeck tijdens de 106de Internationale Arbeidsconferentie

Sokkel van arbeidsrechten herbekeken

De zogenaamde commissie voor het recurrente item bekeek voor de tweede keer hoe het staat met de naleving van de fundamentele arbeidsnormen in de wereld (), dit na een eerste onderzoek in 2012. Dat verliep aanvankelijk bijzonder slecht, met een werkgeversbank die zich bijzonder weinig constructief opstelde. Het is pas laat in het proces dat dit kantelde.

Te onthouden uit de conclusies zijn vooral twee relatief nieuwe accenten. Eén, de IAO wordt aan het werk gezet om de gaten te bekijken in de huidige IAO-bescherming tegen discriminatie. Wat de basis zou kunnen leggen voor later debat over bijkomende IAO-normen rond bijvoorbeeld discriminatie op basis van leeftijd, handicap of seksuele oriëntatie, vandaag niet gecoverd door de IAO-conventies.

Twee, er is een nieuwe oproep om alle fundamentele arbeidsnormen tegen 2019, de 100ste verjaardag van de IAO, te ratificeren. Met bijzondere aandacht voor de zware achterstand wat betreft de vrijheid van vereniging en het recht op collectieve onderhandelingen.

België al nummer vier

De Conferentie wordt door een aantal landen graag gebruikt als podium voor nieuwe ratificaties van IAO-conventies. Met een mooie oogst deze keer. Canada dat eindelijk het recht op collectieve onderhandelingen (Conventie 98) onderschrijft, iets waar de Verenigde Staten nog niet toe zijn gekomen. Thailand dat de non-discriminatie onderschrijft (Conventie 111). Maar belangrijkste mijlpaal is toch India die hier de ratificatie van de twee IAO-conventies over kinderarbeid kwam neerleggen.

International Labour Organization ( ILO - OIT - BIT) Photo Collection (CC BY-NC-ND 2.0)

Federaal minister Kris Peeters bij de ratificatie van akkoorden met de IAO

België bleef niet achter. Minister van Werk Peeters kwam hier, in aanwezigheid van de Belgische sociale partners, drie ratificaties neerleggen: Conventie 172 over de arbeidsvoorwaarden in de horeca, Conventie 170 over chemische producten en Conventie 128 over invaliditeits- en pensioenuitkeringen.

Waarmee België zich in de wereld op plaats vier hijst wat betreft het aantal ratificaties. Als Gewesten en Gemeenschappen wat zouden versnellen, moet plaats één snel haalbaar zijn. Zou dat geen mooie target zijn voor 100 jaar IAO in 2019?

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.