Met "Dans le taxi" brengt de Belgisch-Libanese stripauteur Barrack Rima een hommage aan haar geboortestad Tripoli. Het is de plek waar ze voor het eerst proefde van de mystieke poëzie van Rumi, maar ook waar ze haar genderidentiteit moest verdringen. ‘Ik wil niet eindigen als Salman Rushdie.’

Ook in België gaan ultraconservatieven zich steeds beter organiseren om de lgbti+-gemeenschap aan te vallen, ziet Rémy Bonny. ‘Die beweging gaat over partij- en taalgrenzen heen. Waarom vormt het democratisch maatschappelijk middenveld in ons land nog geen front tegen die haat?’

‘Een sprookjesboek publiceren lijkt misschien apolitiek, maar we bereiken er veel meer mensen mee dan met een betoging.' MO* strikte de Hongaarse activiste en wetenschapster Dorottya Rédai voor een gesprek over gender, heteronormen, diversiteit en dictators. 

Een zwarte zeemeermin lokt grote controverse uit in Amerika. Waarom is het toch zo controversieel dat zwarte acteurs bepaalde rollen spelen?, vraagt MO*Wereldblogger Jep Stockmans zich af. En hoe zit het met dat debat in België?

Al jaren strijdt de lhbti+gemeenschap met ongelijke wapens tegen de informatieoorlog van het Kremlin, schrijft MO*columnist Rémy Bonny. ‘We vragen al lang om steun en middelen aan onze beleidsmakers, maar we krijgen maar geen gehoor.’

Taal is nooit neutraal. Het is duidelijk dat er een rechtstreeks verband is tussen woorden en daden en tussen verkiezingstaal en beleid, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. Kijk maar naar bijvoorbeeld Viktor Orbán. Die deed precies wat hij de Hongaren beloofde.  

De anti-lgbti+-beweging werd de laatste jaren steeds sterker en beter georganiseerd. ‘Wij, lgbti+-activisten trokken ons daar aanvankelijk weinig van aan’, schrijft MO*columnist Rémy Bonny. ‘We dachten dat het steeds beter ging en zagen die tegenbeweging niet genoeg als een dreiging.’

Hengameh Yaghoobifarah, auteur van debuutroman “Ministerie van dromen”, wil geen kind op deze verprutste wereld zetten. De Duitse auteur met een Iraanse migratieachtergrond groeide op in een klein dorp met de latente dreiging van extreemrechts. Een gesprek over de betekenis van heimat.

Een bepaald soort mannelijkheid heeft in onze geschiedenis een spoor van vernieling nagelaten, stelt MO*columnist Jan Mertens vast. Toch ziet hij geen enkele reden waarom mannelijkheid zo vernietigend zou moeten zijn. 'We moeten oog hebben voor wonden die we door de tijd heen doorgeven.'

Wereldblogger Jep Stockmans woont ruim 8 jaar in de Verenigde Staten. In die tijd zag hij hoezeer het land cultureel verschilt van Europa. Dat vertaalde zich onder meer in een stap die vrouwenrechten 50 jaar terug in de tijd katapulteerde. En, zo vreest hij, daar zal het niet bij blijven.

‘Kan je in een land als Cambodja openlijk homo zijn?’, wordt wel eens gevraagd aan journalist Kris Janssens. Dat kan! Hij neemt je in deze aflevering mee naar zijn favoriete gaybar, vlak bij het koninklijk paleis in Phnom Penh en tegenover een boeddhistische tempel.

De lgbtq-gemeenschap in Oekraïne vreest sinds de Russische aanval op het land voor haar veiligheid. Veel mensen durven niet te blijven en trekken naar Lviv in het westen van Oekraïne, of verder.