Peking blijft vaag over CO2-beleid

Na de VS is China de grootste producent van CO2, het belangrijkste broeikasgas. China heeft het Protocol van Kyoto geratificeerd, dat industrielanden dwingt hun uitstoot te verminderen en dat na 2012 misschien wordt verlengd en uitgebreid met afspraken die ook gelden voor snel groeiende ontwikkelingslanden als China.

De Verenigde Staten weigeren het protocol te ratificeren, en dat deed China af als onverantwoord. Maar China maakt tegelijk samen met de VS wel deel uit van het Asia Pacific Partnership on Clean Development and Climate, een alternatief voor het Protocol van Kyoto. De zes lidstaten van het ‘steenkoolpact’ zoals tegenstanders het partnerschap noemen, hebben geen normen vastgelegd om hun uitstoot terug te schroeven, maar willen elkaar wel helpen om sneller propere technologieën te ontwikkelen. Steenkool staat daarbij centraal, omdat de zes landen grote producenten van die fossiele brandstof zijn.

China heeft zowel Kyoto als het steenkoolpact ondertekend, een illustratie van het belangenconflict waarmee China worstelt. Om zijn razendsnelle economische groei vol te houden, heeft het land almaar meer energie nodig. Maar tegelijk wil China internationaal niet in de hoek geduwd worden van de landen die geen oog hebben voor milieuproblemen. En in China zelf ontbreekt het niet aan wetenschappers die waarschuwen voor ernstige problemen als het land geen milieuvriendelijkere koers kiest.

Het Asia-Pacific Partnership is een goede stap in de strijd tegen de opwarming van de aarde, maar het levert niet meteen concrete maatregelen op die de uitstoot verminderen, zegt Zhang Jianyu, een onderzoeker aan de Tsinghua universiteit van Peking.

Iedereen weet dat de Chinese productie van koolstofdioxide de komende jaren alleen maar zal stijgen. Peking ziet op korte termijn geen andere oplossing om de energiehonger van het almaar groeiende aantal bedrijven te stellen dan nieuwe steenkoolcentrales in dienst te nemen. China wil de komende zeven jaar nog 562 steenkoolcentrales bouwen, de helft van het aantal dat wereldwijd gepland is. China is de grootste steenkoolproducent op aarde.

Het is goed mogelijk dat de stijging van de uitstoot aan broeikasgassen in China de komende jaren alle vorderingen teniet zal doen die in de rest van de wereld geboekt worden bij het terugdringen van de productie van CO2 en andere schadelijke gassen.

Die vooruitzichten deden Peking allicht toetreden tot het steenkoolpact. China hoopt zo snel mogelijk de technologie te verwerven om de tonnen koolstofdioxide die vrijkomen bij de verbranding van steenkool, op te vangen en voor eeuwig op te slaan.

De leden van het Asia-Pacific Partnership gaan ervan uit dat dit mogelijk is. Michael Morris, de voorzitter van Australian Electric Power, schatte twee weken geleden dat als alle landen de modernste technieken zouden inzetten om fossiele brandstoffen op een propere manier te gebruiken, er een drie keer hogere hoeveelheid broeikasgassen zou kunnen worden uitgespaard dan door het Protocol van Kyoto.

Maar ook Kyoto blijft aantrekkelijk voor China. De rijke landen hebben een mechanisme uitgedacht om via investeringen in uitstootbesparende maatregelen in ontwikkelingslanden ‘emissiekredieten’ in de wacht te slepen - het recht om zelf meer broeikasgassen uit te stoten. Via de Clean Development Mechanisms (CDM) kan China veel investeringen in milieuvriendelijke technologie gratis krijgen.

De VN hebben al 25 CDM-projecten goedgekeurd in China. Volgens de Chinese regering leverden die het land een kwart miljard dollar (206 miljoen euro) aan extra investeringen op.

In 2006 zullen we 200 tot 300 CDM-projecten indienen, zegt Lu Xuedu van het ministerie van Wetenschap en Technologie. Het Internationale Energieagentschap is even optimistisch. Het schat dat China tegen 2010 meer dan een miljard dollar (826 miljoen euro) investeringen in propere energietechnologie zal binnenkrijgen. (PD)