In Egypte zitten 60.000 mensen gevangen om politieke redenen. Ze leven vaak in onmenselijke omstandigheden en hebben nauwelijks toegang tot deftige gezondheidszorg. MO* sprak met hun familieleden, hier en in Egypte. ‘Mijn hersenen zijn aan het roesten, ik wil me met iets kunnen bezighouden.’

Wie vandaag pleit voor verdraagzaamheid en inclusie, loopt al gauw tegen een muur van angst en onbegrip. En toch. Misschien weten we beter hoe we tot een doorleefde dialoog tussen diverse groepen kunnen komen, dan we aan onszelf in sombere tijden durven toegeven? Getuige daarvan dit verhaal van oriëntalist Barbara Segaert die zich, s ...