Met de oorlog in de Gazastrook kwamen de onderhandelingen over een miljardendeal tussen de Europese Unie (EU) en Egypte in een stroomversnelling. In ruil voor meer financiële steun wil de EU dat Egypte zijn grenzen streng blijft bewaken. Maar wat is de keerzijde van deze samenwerking?

Ze leken uit het niets te komen, de Jemenitische Houthi’s en hun aanvallen in de Rode Zee. Maar de Houthi’s zijn al sinds 2004 militair actief in Jemen. MO* zet op een rijtje wat je moet weten om hun positie en militaire acties vandaag beter te begrijpen.

De VS hebben sinds de oprichting van Israël meer dan 130 miljard dollar gespendeerd aan de veiligheid van het land. Dat budget werd nagenoeg volledig opgeslokt door wapenleveringen. De voorwaarden voor het inzetten van die wapens worden alvast in het huidige conflict met Gaza niet nagekomen.

Nu er plannen zijn om in Den Haag een centrum op te richten om oorlogsmisdaden in Oekraïne te vervolgen, gaan er ook steeds meer stemmen op die stellen dat de wereld fundamenteel anders moet reageren op dit soort misdrijven. 

83 landen ondertekenden recent een nieuw internationaal akkoord tegen het gebruik van explosieve wapens in bevolkte gebieden. Dat blijkt hoognodig: maar liefst 9 op de 10 slachtoffers van bombardementen in bewoond gebied blijken burgers te zijn. MO* legde de impact van de bommenoorlog onder de loep.

Er zijn nauwelijks landen die dit jaar hun klimaatambities hebben opgedreven, zoals ze nochtans beloofd hadden op de klimaattop in Glasgow vorig jaar. De oorlog in Oekraïne leidt zelfs tot een terugkeer naar fossiele brandstoffen.

In het globale Zuiden is de toon over de Russische invasie van Oekraïne heel anders dan in het Westen. Experts zien een nieuwe beweging van landen die zich niet gebonden voelen aan de grote machtsblokken en onpartijdig blijven. 

In het rapport dat gisteren verscheen, stelt het VN-klimaatpanel dat de wereld afstevent op een opwarming van meer dan 1,5 graad en het huidige klimaatbeleid tekortschiet om daaronder te blijven. Maar het rapport bevat nog enkele andere belangrijke boodschappen: een overzicht.

Het Catalaans parlement erkende eind oktober symbolisch de Koerdische federatie in Noordoost-Syrië. Het is een traditie dat partijen die strijden voor zelfbestuur elkaar steunen over de grenzen heen. Maar niet alle partijen zetten solidaire woorden ook om in solidaire daden.

De migranten aan de Pools-Belarussische grens, of zij die het Kanaal proberen over te steken: velen onder hen zijn Iraakse Koerden. Hun thuisregio is niet meer dezelfde als tien jaar geleden, en hen rest de keuze: verzet of vertrek. 'We willen niet meer in armoede leven in een instabiel land.’

De VN stelden deze week hun nieuwe Jaarrapport over Kinderen en Gewapende Conflicten voor, maar organisaties voor mensenrechten reageren teleurgesteld. ‘Kinderen worden misbruikt in oorlogssituaties, maar de daders gaan vrijuit.’

Het regende verklaringen van solidariteit met Palestina, enkele weken geleden, ook vanuit de universiteiten in ons land. Academici én studenten laten hun kritische bedenkingen ook steeds vaker luidop klinken. ‘We kunnen nu dingen zeggen die velen voor ons niet konden of durfden zeggen.’