Layla El-Dekmaks maand als MO*columniste is, wanneer u deze tekst helemaal gelezen hebt, ten einde. 'Dat vier ik graag met een loftrompet, want ik houd het meest van al van mooie eindes. En dus is dit een ode. Een ode aan iedereen in de diaspora.'

Zou de minister-president aan zijn kransje CEO’s in Davos hebben uitgelegd dat een verlieslatende luchthaven voor deze regering meer doorweegt dan een mens die het financieel moeilijk heeft?, vraagt Tine Hens zich af. Of schaamt hij zich er toch een heel klein beetje voor?

Zou tederheid een goed voornemen kunnen zijn voor het nieuwe jaar? En hebben we daar dan wel de moed voor? Het loont, betoogt MO*columnist Jan Mertens, want in onze kwetsbaarheid zijn we met elkaar verbonden.

Christenen herdenken dezer dagen de geboorte van Jezus. Ze zijn dankbaar voor zijn leer, die vrede op aarde had moeten brengen, schrijft Walter Zinzen. Maar zullen we dan op Pasen niet beter het falen van zijn volgelingen herdenken in plaats van het onwaarschijnlijke verhaal over zijn verrijzenis?

We kijken er amper nog van op: corruptie, misbruik, desinformatie, grensoverschrijdend gedrag of flagrante schendingen van mensenrechten, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. ‘Wij verwachten meer eerlijkheid en ethiek van de gemiddelde twaalfjarige dan van mensen op besluitvormende posities.’

MO*columnist Geert Van Istendael blikt terug op het afgelopen jaar. Een rotjaar, stelt hij, en het ziet er niet naar uit dat het volgend jaar beter wordt. Een overzicht.

Dankzij haar Nederlandse afkomst geniet MO*columniste en freelance journaliste Faïrouz ben Salah een betere sociale status in Tunesië. Ze wijt het aan een Tunesisch minderwaardigheidscomplex ten opzichte van alles wat westers is. ‘We moeten minder en mogen meer dan Tunesiërs.’

Er wordt veel gesproken over verworven rechten. In het ene geval is het gebruik van die term al meer terecht dan in het andere geval. Een genuanceerde discussie met oog voor een breder begrip van solidariteit kan misschien nieuwe inzichten geven, schrijft MO*columnist Jan Mertens.

Nationalisme en vreemdelingenhaat vergiftigen andermaal onze samenleving, merkt MO*columnist Walter Zinzen. De geschiedenis herhaalt zich nooit op dezelfde wijze, zo wil het cliché. Maar ze herhaalt zich wel degelijk.

Grootschalige desinformatie is de mijn die ligt te sluimeren onder het speelplein, schrijft Bieke Purnelle in haar column. Een verkeerde hinkstapsprong en ze ontploft. Laten we ze vrijelijk circuleren en de geesten verzieken? Bouwen we eindelijk een buffer? Of is het al te laat?

Niet alleen in de brede samenleving, ook binnen de eigen lgbti+-gemeenschap moet worden gestreefd naar meer gelijkheid. MO*columnist Rémy Bonny maakt zich grote zorgen over enkele tendenzen die hij de laatste maanden steeds vaker ziet opduiken in zijn kennissenkring.

We verlangen naar dingen die eeuwig in verandering zijn en toch blijven, zoals muziek van onsterfelijke schoonheid, een rivier of de seizoenen. Dat is een troostende gedachte, vindt MO*columnist Jan Mertens. Maar het is net dat wat we met ons gedrag dreigen te verstoren.