Het Europees Parlement stemde op 14 september over wetgeving die de bevoorrading van kritieke grondstoffen, zoals nikkel of lithium, moet verzekeren. Deze aardmetalen zijn van belang voor de duurzame omslag van onze economie. De wetgeving oogt mooi op papier, maar is ze dat ook in de praktijk?

Buitenlandse journalisten berichten in Oekraïne over de oorlog, en dat is al gevaarlijk genoeg. Maar de lokale journalisten die hen helpen, 'fixers', kunnen de situatie niet zomaar ontlopen. Wat doet dat non-stopwerk met deze mensen? En wie zorgt voor hen wanneer de buitenlandse camera's weg zijn?

Oekraïners zijn ongevraagd in een oorlog beland, en die beïnvloedt de Oekraïense samenleving ook op onzichtbare, perverse manieren. Want oorlog brengt een oorlogscultuur met zich mee: de vijand moet ontmenselijkt worden, kritiek snel de kop ingeduwd en hooligans zien carrièrekansen in het leger.

Ooit kwamen ze zelf als vluchteling naar België, nu helpen ze Oekraïense vluchtelingen. Hoe vergelijken deze hulpverleners hun eigen ervaringen met wat vandaag gebeurt? Voor MO* getuigen ze over verlies, veerkracht en de stap van vluchten naar helpen. Vandaag: Kabir Gazanfary uit Afghanistan.

Afrikaanse landen die een groot deel van hun tarwe invoeren uit Europa, betaalden een hoge rekening voor de Russische inval in Oekraïne. Graan werd onbetaalbaar. De hele kwestie maakt pijnlijk duidelijk hoe kwetsbaar grote delen van Afrika zijn wanneer een oorlog losbarst op het Europese continent.  

De Europese Unie gebruikt heffingen op CO2-uitstoot om een gaspijplijn in Roemenië te financieren. Brussel beweert dat het project de uitstoot zal verminderen in vergelijking met steenkool, maar critici veroordelen de beslissing. 

Sinds de Russische invasie in Oekraïne gaan Duitsers, Tsjechen en Slovaken in naam van de vrede regelmatig de straat op. Maar deze protesten blijken eerder pro-Russisch en anti-mainstream dan voor vrede.

Lezen wij Europeanen voldoende tussen de regels wanneer het gaat om de Russische inval in Oekraïne? Sven Biscop, professor internationale politiek aan de UGent, surft met MO* op de woelige baren van de geopolitieke actualiteit. ‘De EU heeft zich haast onbewust verantwoordelijk gesteld voor Oekraïne’

Ooit kwamen ze zelf als vluchteling naar België, nu helpen ze Oekraïense vluchtelingen. Hoe vergelijken deze hulpverleners hun eigen ervaringen met wat vandaag gebeurt? Voor MO* getuigen ze over verlies, veerkracht en de stap van vluchten naar helpen. Vandaag: Derya uit Turkije.

Vorig jaar raakten 1172 mensen gedood of verwond door clusterbommen, het hoogste aantal sinds 2010. Dat is vooral te wijten aan de wijdverbreide inzet van clusterbommen in Oekraïne.

Stoere oorlogstaal en -daden overheersen het politieke en publieke debat over de Oekraïneoorlog, stellen ook Vlaamse vredesorganisaties vast. MO* stelde aan hen de vraag of ze hun boodschap van vrede nog verkocht krijgen.

De commerciële walvisvangst in IJsland zal worden hervat na een verbod van twee maanden. De regering heeft de walvisjacht in juni tijdelijk verboden vanwege zorgen over het dierenwelzijn, maar laat de praktijk nu toch weer doorgaan. Dat lokt veel kritiek uit van milieu- en dierenrechtenactivisten.