In de Cambodjaanse cultuur is leeftijd erg belangrijk. De helft van de Cambodjanen is jonger dan 25 jaar. Als veertiger Is journalist Kris Janssens voor de meesten dan ook een “Bong,” een oudere broer. Hij geniet van dat respect, zeker als het van mooie jongens komt.

Een trip naar Sihanoukville is als een jaarlijks bezoek aan een opgroeiende tiener. Je kan nooit voorspellen hoe die in de tussentijd veranderd is, schrijft Kris Janssens in zijn wekelijkse blog over Cambodja.

Een plek die zonder meer teloorgang uitademt, is Sihanoukville, in het zuiden van Cambodja. Ooit was het een onbenullig slaapstadje aan de zee, tot de Chinezen ontdekten dat de haven van Sihanoukville een perfecte tussenstop is op hun weg naar Europa.

Het is erg stil in Angkor Wat, de trots van Cambodja. Het beroemde tempelcomplex trekt door de pandemie geen toeristen meer. Wereldblogger Kris Janssens wandelt door de vergane glorie van eeuwenoude rotsblokken en verlaten toeristencafés.

Cambodja bezoeken is als een oude rommelzolder opstappen. Dit land is in de tijd blijven stilstaan, schrijft wereldblogger Kris Janssens. En dat bedoelt hij positief. In onze niet-aflatende vlucht vooruit zijn wij in Europa vergeten dat “eenvoud” ook erg mooi kan zijn.

In 2016 verhuisde correspondent Kris Janssens van Brussel naar Cambodja. In de podcastreeks “Het is ochtend in het Avondland” schetst hij een bitterzoet beeld van zijn nieuwe thuisland. ‘Het is een godvergeten land. Letterlijk. God is vergeten dat hij het ooit gemaakt heeft. En de wereld met hem’.