Auto’s kunnen rijden op afval

In de discussies over biobrandstof is een vaak gehoord tegenargument dat de productie ervan ten koste gaat van die van voedsel. Daarom keert een groeiende groep wetenschappers zich tot het afval dat we dagelijks produceren. Aan een aantal van de oplossingen die ze bedachten willen de meeste mensen niet eens denken.

Luiers verhitten

Zo kwamen ontwikkelaars van het Britse AMEC, actief in diverse aspecten van de energiesector, op het idee om gebruikte luiers te verwerken tot diesel. Twee jaar geleden begon de Canadese afdeling van het bedrijf aan de bouw van een fabriek hiervoor in Québec.
Gebruikte luiers zijn een zware belasting voor het milieu. Het duurt bijna honderd jaar vooraleer ze volledig zijn afgebroken. “Dat komt door de grote hoeveelheid kunststoffen in de luier”, vertelde vice-voorzitter Luciano Piciaccia van AMEC PLC Québec aan het magazine BioEnergy Canada. “Maar zowel de luier als wat erin zit heeft hoge energiewaarde, die halen we eruit door middel van pyrolyse. Dat is een simpel proces van verhitting tot 600 graden zonder zuurstof. In tegenstelling tot verbranding komt daar ook weinig CO2-uitstoot bij vrij.”
AMEC gelooft in de toekomst van de fabriek. “Alleen al in Québec gooien de mensen jaarlijks meer dan 600 miljoen luiers weg, dat is 120.000 ton. Die zijn makkelijk te verzamelen”, zegt Piciaccha. “Volgend jaar is onze fabriek operatief en we gaan dan samenwerken met een bedrijf dat in de eerste plaats luiers gaat ophalen in ziekenhuizen en bejaardentehuizen. Maar ook afval van particulieren zal gebruikt worden. Zo gaan we jaarlijks 11 miljoen diesel maken van 180 miljoen luiers.”

“Wegwerpbekers onderdompelen”

Ook onderzoeker Song-Charng Kong van Iowa State University en zijn collega’s keken al een tijd naar kunststof als een bron voor diesel. Toen kreeg het team van het Amerikaanse ministerie van Defensie de opdracht om afval te vernietigen en tegelijk energie op te wekken onder moeilijke omstandigheden, zoals militaire campagnes.
“Het gemakkelijkste is met polystyreen te werken”, zegt Kong in The New Scientist. “Dat wordt algemeen gebruikt voor hamburgerdoosjes, wegwerpbekers en wegwerpborden. De kunststof is licht en is makkelijk mee te nemen. En het grootste voordeel is dat het makkelijk is op te lossen, onderdompeling in biodiesel volstaat. Het opgeloste polystyreen levert ook ruwweg evenveel energie als biodiesel.” Maar de opgeloste polystyreen is dikker dan diesel. Daardoor mag het maximaal vijf procent van de oplossing uitmaken, anders geraken motoren oververhit.
Toch is het team van Kong overtuigd dat het overal toegepast zou moeten worden, niet alleen door troepen op een slagveld. Polystyreen is namelijk moeilijk te recycleren. Het is erg licht, maar neemt veel plaats in, een probleem waar ketens als Starbucks ervaring mee hebben.