Cynisme in Australische aanpak vluchtelingenprobleem blijft verbazen

De SIEV-X zonk op 19 oktober 2001 op weg van Indonesië naar het door Australië bestuurde Christmas Island. Amper 44 mensen overleefden de tragedie; 353 opvarenden, vooral Afghaanse en Iraakse vluchtelingen, kwamen om. Volgens Tony Kevin heeft een onderzoekscommissie van de Australische senaat bewijzen in handen dat Abu Quassey, de man die de noodlottige scheepsreis organiseerde, een provocateur was die door de Australische politie onder de arm was genomen. Kevin leidt dat af uit de volgehouden hulp en bescherming die Abu Quassey kreeg van de Australische en de Indonesische ordediensten voor, tijdens en na het zinken van de SIEV-X.

Abu Quassey werd vorig jaar door een Egyptische rechtbank tot een gevangenisstraf van zeven jaar veroordeeld wegens moord. Hij was uitgeleverd door Indonesië, waar hij zes maanden in de cel had gezeten voor het overtreden van de visawetgeving.

Er zijn heel wat bewijzen dat de Australische geheime dienst Abu Quassey al maanden volgde voor de ramp met de SIEV-X. Er zijn bewijzen dat zijn schepen de kans kregen Australië te bereiken om zijn reputatie als mensensmokkelaar te vestigen, verklaarde Kevin in een radio-interview naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek, ‘A Certain Maritime Incident’. Er zijn bewijzen dat Abu Quassey ook met Indonesische instanties samenwerkte, en er zijn bewijzen dat Australië de Indonesische autoriteiten opleidde in technieken om mensensmokkel te verstoren.

Kevin hoopt dat nog andere ambtenaren nu hun nek zullen willen uitsteken en vertellen wat ze weten. De onderzoekscommissie van de senaat heeft de zaak al enigszins uitgespit, maar verder onderzoek is volgens Kevin en andere critici van de regering nodig om de waarheid helemaal aan het licht te brengen.

Commissaris Mick Keelty, het hoofd van de federale politie en de man die verantwoordelijk was voor het programma om mensensmokkelaars overzee stokken in de wielen te steken, weigerde in 2002 voor de senaatscommissie te antwoorden op de cruciale vraag of Australië apparatuur aan boord van de vluchtelingenschepen had doen plaatsen waarmee de positie van die schepen steeds nauwkeurig kon worden bepaald. Er lagen 22 uur tussen het zinken van de SIEV-X en de aankomst van Indonesische vissersboten die overlevenden aan boord konden nemen. Als de Australische overheid al die tijd wist waar het schip zich precies bevond, had er veel sneller hulp kunnen worden georganiseerd.

Vorig jaar was de Australische regering al zwaar in verlegenheid gebracht door andere onthullingen over haar aanpak van vluchtelingen die vanuit Indonesië Australië proberen te bereiken. In hun boek ‘Dark Victory’ melden de onderzoeksjournalisten David Marr en Marian Wilkinson dat de toenmalige minister van Immigratie, Philip Ruddock, bij medewerkers van de Australische ambassade in Jakarta in 2001 geïnformeerd zou hebben naar de mogelijkheid om de schepen die door mensensmokkelaars gebruikt worden, te saboteren.

Een gerechtelijk onderzoek naar de Australische pogingen om het werk van mensensmokkelaars te ‘verstoren’ lijkt voorlopig onwaarschijnlijk. Daarvoor is de steun nodig van het Huis van Afgevaardigden, en daarin heeft de regering een meerderheid. Verkiezingen, die waarschijnlijk voor midden november zullen plaatsvinden, kunnen daar verandering in brengen. Voorzitter Carmen Lawrence van de Arbeiderspartij, de grootste oppositiepartij, heeft aangekondigd dat haar partij voorstander is van een grondig en onafhankelijk onderzoek. (PD)