Zijn boek “IJs” leest als een ontdekkingsreis naar Groenland, maar het verhult de enorme bezorgdheid van klimaatwetenschapper Marco Tedesco ook niet. De klimaatdestructie zag hij voor zijn ogen ontrollen. ‘En geen enkele politicus durft zeggen dat we het verknoeid hebben.’

De snel ontdooiende permafrost in het noordelijk halfrond kan onontdekte virussen, resistente bacteriën en zelfs radioactief afval uit de Koude Oorlog vrijgeven. Dat toont nieuw onderzoek van NASA en het Europees Ruimteagentschap (ESA) aan.

In Antarctica beweegt een enorme gletsjer steeds sneller in de richting van de zee. En op de Noordpool wordt het ijs snel dunner. Verschillende ontwikkelingen, veroorzaakt door de snelle opwarming van de aarde, doen de bezorgdheid over de poolgebieden toenemen.

Als de ijskap op West-Antarctica smelt, zal dat de zeespiegel aanzienlijk sneller doen stijgen dan tot toe werd aangenomen, stelt nieuw onderzoek aan de Universiteit van Harvard. Dat heeft niet te maken met het ijs zelf, maar met de grond eronder.

Zonder ernstige uitstootreductie kunnen smeltende ijskappen op Groenland en Antarctica tot 44 centimeter extra zeespiegelstijging leiden tegen 2100. Dat blijkt uit onderzoek van de NASA en meer dan zestig ijs-, oceaan- en klimaatwetenschappers.

Het zee-ijs in het noordpoolgebied smelt en duikt onder de 6 miljoen vierkante kilometer. Dat is de laagste waarde ooit tijdens deze periode van het smeltseizoen. 'De noordpool warmt tot drie keer sneller op dan de rest van de wereld.'

De Noordelijke IJszee zal nog voor 2050 ijsvrij zijn tijdens verschillende zomers. Of de klimaatmaatregelen effectief zijn, zal wel bepalen hoe frequent die ijsvrije periodes zijn en hoe lang ze zullen duren, zegt nieuw onderzoek.

Wat verliezen we als het ijs verdwijnt? Unieke schoonheid, een klimaatarchief en een cultuur die verbonden is met het ijs. ‘We passen ons aan, zolang het gaat.’

Op 25 jaar tijd is het poolijs op West-Antarctica zo hard geslonken dat ook een kwart van het gletsjerijs is aangetast. Dat zeggen Britse wetenschappers.

Mossen verdwijnen van Oost-Antarctica omdat het klimaat droger wordt. Dat constateren Australische onderzoekers die gedurende een periode van dertien jaar de vegetatie bestudeerden in de buurt van Casey Station, een Australische poolbasis.

De opwarming van de Noordpool blokkeert ons zomerweer. Het maakt de hittegolven in onze contreien gevaarlijker, stelt een nieuwe studie.

Microplastics en persistente chemicaliën zijn ook aanwezig in de afgelegen wateren rond de Antarctica. Dat blijkt uit de analyse van stalen tijdens een Greenpeace-expeditie.