‘Zodra de grond onder mijn voeten me hier te heet wordt, vertrek ik weer’, had Kris Janssens zich altijd voorgenomen als het ging over zijn verblijf in Cambodja. Nu is ‘vertrekken’ sinds corona een stukje moeilijker geworden, maar het principe blijft wel overeind.

Kris Janssens kwam op 7 januari 2015 aan in Cambodja. Dat die dag symbolisch is voor het land (het Rode Khmer-regime werd officieel beëindigd op 7 januari 1979) wist Kris op dat moment niet. ‘Ik wist eigenlijk niks over Cambodja.’

Journalist Kris Janssens merkt dat er van hem als "barang", vreemde, in Cambodja eigenlijk niet verwacht wordt dat hij zich integreert. Het lijkt soms zelfs omgekeerd. Cambodjanen zien er 'liever ook niet te bruin' uit, heeft hij eerder al begrepen.

Ze vragen Kris Janssens wel eens of er niks is dat hij mist in Cambodja. Maar behalve vrienden en familie in België is er weinig waar hij heimwee naar heeft. Of toch: de seizoenen die elkaar afwisselen. In Cambodja heb je er maar twee.

Cambodjanen kunnen vaak in hun lot berusten, merkt blogger Kris Janssens. Tevreden zijn met wat je hebt, is een mooie eigenschap, maar je moet ook op tijd gezonde ambitie aan de dag kunnen leggen. 

‘Waarom zo ver?’, vraagt de moeder van journalist Kris Janssens tijdens een van hun wekelijkse Skypegesprekken. ‘Waarom zoek je het zo ver?’ Ze zou liever hebben dat hij van Cambodja, waar hij woont, weer naar huis komt. Dat zet hem aan het denken.

Cambodja is duidelijk geen Europa, maar voelt op een manier toch vertrouwd aan voor journalist Kris Janssens. Toen hij er voor het eerst terecht kwam, had hij net drie maanden in India gewoond. En het verschil is groot. 'Het lijkt alsof je hier in Cambodja drie versnellingen lager schakelt.'

Blogger Kris Janssens brengt een bezoekje aan Battambang, de tweede stad van Cambodja. Hij spot er voorbijgangers vanop het terras van een familierestaurantje en ziet in de circusschool jong talent tot leven komen.

In deze aflevering van “Het is ochtend in het avondland” kijkt journalist Kris Janssens even over de grens van Cambodja, naar de buren in Thailand. Het is precies vijf jaar geleden dat daar Bhumibol overleed, de populaire koning die zeventig jaar op de troon heeft gezeten.

In de Cambodjaanse cultuur is leeftijd erg belangrijk. De helft van de Cambodjanen is jonger dan 25 jaar. Als veertiger Is journalist Kris Janssens voor de meesten dan ook een “Bong,” een oudere broer. Hij geniet van dat respect, zeker als het van mooie jongens komt.

Een trip naar Sihanoukville is als een jaarlijks bezoek aan een opgroeiende tiener. Je kan nooit voorspellen hoe die in de tussentijd veranderd is, schrijft Kris Janssens in zijn wekelijkse blog over Cambodja.

Een plek die zonder meer teloorgang uitademt, is Sihanoukville, in het zuiden van Cambodja. Ooit was het een onbenullig slaapstadje aan de zee, tot de Chinezen ontdekten dat de haven van Sihanoukville een perfecte tussenstop is op hun weg naar Europa.