‘Het is tijd om niet langer het loutere bestaan van sommige drugs te bevechten als moderne Don Quichots’, schrijft Jago Kosolosky in het voorwoord van de zomereditie van MO*. ‘In plaats van voor de “war on drugs” moet er geld vrijgemaakt worden voor andere zaken.’

Onze redactie besteedt in het nieuwe nummer van MO* aandacht aan de mensen bij wie het recht op privacy bijna compleet verdampt. Die keuze, midden in een pandemie, is niet toevallig, verduidelijkt MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky.

Internationaal activisme botst in steeds meer landen op autoritair nationalisme. China lijkt de weg aan te geven, met de boodschap dat westerse waarden en modellen niet universeel maar parochiaal zijn.

Al was het een snertjaar, MO* probeert het af te sluiten met een positieve noot. Gie Goris, oud-hoofdredacteur van MO*, vindt een lichtpuntje op 24 oktober, de dag waarop Honduras het VN-Verbodsverdrag op Kernwapens ratificeerde.

Al was het een snertjaar, MO* probeert het af te sluiten met een positieve noot. 2020 deed ons wandelend de natuur intrekken. Tine Hens ontdekt zo dat er een wereld was die ze beter wilde leren kennen. ‘Ik schreef me in voor een cursus natuurgids en stelde vast dat ik niet de enige was.’

Al was het een snertjaar, MO* sluit het af met een positieve noot. Ook veel woorden kregen in 2020 een andere betekenis. Vrijheid, geluk, vriendschap, liefde, normaal. Maar het mooie, vindt MO*eindredactrice Lieve Van den Bulck, is dat we zelf kiezen wat die nieuwe betekenis kan zijn.

De coronapandemie biedt wereldwijd kansen om het beter te doen, als de wolken opgeklaard zijn, schrijft Jago Kosolosky in MO*magazine. Veel dogma’s vlogen de afgelopen maanden al uit het raam, vele andere mogen volgen.

Wat er de eerste weken na de Amerikaanse presidentsverkiezingen te gebeuren staat, is onzeker. Maar los daarvan kunnen we volgens MO*redacteur John Vandaele de impact van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op de wereld wel inschatten. De verschillen zijn dit keer echt beduidend.

Op de jaarvergadering van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wordt deze week een ideologische wending verdedigd volgens MO*journalist John Vandaele. De staat moet volgens het IMF de leiding nemen in het herstel tijdens en na de corona- en klimaatcrisissen, als regulator maar ook als investeerder.

‘Ik vind mislukken minder erg dan falen zonder er lessen uit te trekken’, zei Alexander De Croo in 2015. ‘Ik zeg niet dat het makkelijk wordt, maar als je er niet aan begint, zal het zeker niet lukken’, wist Paul Magnette al in 2012. Tips voor de coformateurs van Vivaldi, in hun eigen woorden.

Zorgt de coronacrisis voor de finale doodsteek voor de al in ademnood verkerende, oude internationale orde? Of zorgt ze voor een hoognodige herinnering aan de onmisbaarheid en wijsheid van die orde, ook al kunnen nieuwe generaties het uiteraard beter doen dan hun voorgangers, vraagt voormalig MO*hoofdredacteur Gie Goris zich af in zijn laatste edit ...

MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky las aandachtig het essay in Knack waarin Walter Pauli stelt geen ‘witte man’ genoemd te willen worden. Kosolosky reageert: ‘Mijn huidskleur is niet irrelevant. Ik ben een witte man en mag zo genoemd worden.’