We spreken over vluchtelingenstromen en een asielcrisis, over verre oorlogen en over geschiedenis als een abstract gebeuren. Wat over het hoofd gezien wordt, is dat elke vluchteling een mens is, met een complex verleden en een gecompliceerde toekomst. Hebben we romans nodig om empathie te voelen?

De Brexit maakte duidelijk hoe krachtig het verlangen naar een fictief verleden kan zijn. Was het Britse Imperium dan een hersenschim? Toch niet. Maar alvast in Indië werd het niet opgebouwd door een heldhaftige natie, maar door een brutale en gewapende multinational.

Alleen al de eerste helft van dit jaar verschenen vijf originele boeken in het Nederlands over China. Dat zegt iets over het groeiende belang van het Middenrijk in onze levens en op het wereldtoneel. China verandert de wereld en dat verdient wel enkele boeken om een en ander te duiden.

Bollywood zegt u wellicht iets, maar kent u Kollywood, Mollywood en Pollywood? In Tamil Nadu, Maharashtra, Punjab en vele andere Indiase deelstaten staan ook inventieve filmmakers achter de camera. 

De Afghaanse Lange Oorlog staat opnieuw in de belangstelling nu de Verenigde Staten rechtstreekse onderhandelingen begonnen zijn met de Taliban. Net nu verschijnt het nieuwe boek van de Nederlandse journaliste Bette Dam, waarin ze op zoek gaat naar de man die de Afghaanse Taliban geleid heeft: moellah Omar. Terloops ontdekt ze ook waar de emir der ...

Op dinsdag 29 januari gaat "Ash is Purest White", de nieuwste film van regisseur Jia Zhangke in avant-première in Brussel. Het filmtijdschrift Filmmagie kon de film al bekijken en schreef deze recensie.   

Narendra Modi leidde zijn hindoenationalistische partij BJP in 2014 naar een klinkende overwinning in de grootste democratische verkiezingen ooit. Hij werd daarmee niet alleen premier van India, maar ook boegbeeld van een land dat internationaal wil meetellen. Intussen worstelen de 1,2 miljard Indiërs met de diepgaande omwentelingen die hun leven o ...

Als een regio heel hoog scoort qua exotische verbeeldingskracht, lijkt ze recht evenredig te zakken op de aandachtsladder van de geopolitieke berichtgeving. Centraal-Azië lijkt die stelling te bewijzen. De zijderoutes doen iedereen dromen, maar de landen waarover het gaat, blijven onbekend. En dat is onterecht.

In kranten en tijdschriften, op radio en televisie is het nauw speuren om nog nieuws over Afghanistan te vinden. Om dat tekort te verhelpen, presenteert het MOOOV-filmfestival dit jaar "Afghanistan (in) Cinema", een bijzonder aanbod van documentaires en speelfilms over en vanuit het land van legende en dodelijk geweld.

Loopt de Taiwanese cineast Hou Hsiao-Hsien met "The Assassin" in de voetsporen van Zhang Yimou, wiens sociale drama’s anno 2002 en 2004 plaats maakten voor de zuiver esthetische en in betoverende beelden verpakte wuxia’s "Hero" en "House of Flying Daggers"? Niet echt, neen. 

Salman Rushdie publiceerde in 2015 "Twee jaar, acht maanden en achtentwintig nachten" Gie Goris volgt de auteur al heel lang en keek uit naar deze nieuwe roman waarin actualiteit en verbeelding opnieuw zouden botsen. Een kritische lezing resulteert in deze boekentip.

Het stond in de sterren geschreven dat een land dat in zijn eentje maar liefst een vijfde van de wereldbevolking vertegenwoordigt ooit zijn plaats in de wereld zou opeisen. Maar hoe machtig is China intussen eigenlijk? John Vandaele bespreekt drie boeken die een antwoord bieden op die vraag.