Zorgt de coronacrisis voor de finale doodsteek voor de al in ademnood verkerende, oude internationale orde? Of zorgt ze voor een hoognodige herinnering aan de onmisbaarheid en wijsheid van die orde, ook al kunnen nieuwe generaties het uiteraard beter doen dan hun voorgangers, vraagt voormalig MO*hoofdredacteur Gie Goris zich af in zijn laatste edit ...

MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky las aandachtig het essay in Knack waarin Walter Pauli stelt geen ‘witte man’ genoemd te willen worden. Kosolosky reageert: ‘Mijn huidskleur is niet irrelevant. Ik ben een witte man en mag zo genoemd worden.’

Hoe onaangenaam het ook is, het is tijd om de geschiedenis recht in de ogen te kijken, schrijft MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky.

Tussen de lijnen van Bas Heijne’s nieuwe essay Mens/Onmens las Pieter Stockmans een aantal adviezen, aan de traditionele partijen, aan de samenleving en aan de journalistiek. We hoeven ons niet te schikken naar de tijdsgeest. Deze lessen roepen op tot verzet tegen schadelijke trends in media en politiek.

Het debat gaat niet over boerka’s maar over de vraag of daarover nog een gesprek gevoerd mag worden. En dat gesprek is onmogelijk omdat de heersende onzekerheid vertaald wordt in een groeiende angst voor de barbaren. Een bezinning.