Op 22 januari treedt het Verdrag inzake het verbod op kernwapens van de Verenigde Naties in werking. 51 landen hebben zich aangesloten. België is daar niet bij. Volgens Ludo De Brabander zet de NAVO ongemeen veel druk op lidstaten om niet aan de ‘nucleaire verplichtingen’ te verzaken.

Rijke landen hebben weinig oog voor de miljoenen nieuwe armen die de wereld binnenkort zal tellen als gevolg van COVID-19, zegt econoom en politiek commentator Robert Savio. Een onachtzaamheid waar wellicht een hoge prijs voor betaald zal worden.

Phumzile Miambo-Ngcuka, uitvoerend directeur van UN Women, houdt een vurig pleidooi voor een 'feministische vrede'. In plaats van ons geld te verspillen aan wapentuig, zouden we het beter investeren in initiatieven die de elementaire economische en sociale rechten van iedereen respecteren.

Het Verbodsverdrag op kernwapens is sinds een week een feit, maar hoe effectief is het verdrag eigenlijk als de negen kernmachten zich opstandig blijven opstellen, vraagt Thalif Deen, VN-correspondent in New York zich af.

Regeringen moeten onderwijs prioriteit geven als springplank naar herstel na COVID-19. Afwachten wat de schade is, leidt ertoe dat die onherstelbaar wordt, schrijft Stefania Giannini, plaatsvervangend directeur Onderwijs bij de Unesco.

Volgens een nieuw rapport van de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) blijft de honger in de wereld toenemen, zelfs zonder de gevolgen van de coronapandemie mee te tellen. We moeten dringend onze voedselsystemen grondig omvormen en het recht op voedsel garanderen voor iedereen, schrijft de Coalitie tegen de Honger in een opiniestuk.

Maak werk van een post-2030-utopie, zo stellen onderzoekers Mia Kristin Häckl en Julia Schöneberg voor. Ze reageren daarmee op de kritiek van Brecht De Smet op de tekortkomingen van het paradigma van “ontwikkeling" en stellen voor om het globale Noorden te “on-ontwikkelen”. 'We moeten vertrekken van de veelheid aan radicale alternatieven ...

De duurzame ontwikkelingsdoelen legitimeren het huidige economische systeem. Akkoord, vindt Jonathan Matthysen van Oxfam België. Maar progressieve krachten kunnen de sdg’s ook gebruiken als instrument tégen het neoliberalisme, vindt hij.

Mensenrechten zijn verdacht afwezig in de sdg’s. Ondanks de politiek geruststellende taal van “doelstellingen” en “engagementen” vreest Chiara Macchi dat de sdg’s er niet in slagen om prioriteit te geven aan mensenrechten. Sdg’s verminderen ook de verantwoordelijkheid van staten en bedrijven.

Volgens Francine Mestrum zijn de sdg’s “duurzaam”, in die zin dat armoedebestrijding al zéér lang het ontwikkelingsverhaal beheerst. Maar dat is net het probleem: de oude ontwikkelingsagenda van radicale hervormingen is verwaterd. Post-ontwikkeling biedt volgens Mestrum geen alternatief. Ze pleit net voor méér ontwikkeling en ...

In tegenstelling tot wat Jan Orbie stelt in de eerste bijdrage tot deze blog reeks, ziet Marc Maes wel degelijk een belangrijke rol voor handel in de Agenda 2030. Maar hij toont stelselmatig aan dat implementatie uitblijft. Ook de handelspolitiek van de Europese Unie schiet schromelijk tekort in het ondersteunen van de sdg’s.

Uit de aanpak van de COVID-19-pandemie blijken duidelijk de futiliteit van de sdg’s, dat zijn de duurzame ontwikkelingsdoelen van de VN, en limieten van de Wereldgezondheidsorganisatie, zo stelt arts en onderzoeker Remco van de Pas. Hij fileert het mondiale gezondheidsbeleid en pleit voor een nieuwe schuldenverlichting.