Media en politiek moeten stoppen met de stereotiepe, racistische en goedkope framing van de islam en moslims als terroristen, schrijft Bleri Lleshi in zijn column. Het is tijd dat we een gesprek hebben over het probleem van wit extremisme.
Het nieuws van een grondwetswijziging met de opheffing van de presidentiële ambtstermijn in China heeft geleid tot een tsunami aan reacties van over heel de wereld. Soms negatief, soms positief. Moeten we bang zijn voor
Een derde van de vluchtelingen die de afgelopen drie jaar Europa binnen is gekomen, zijn kinderen. Maar ondanks de toename van het aantal kinderen op de vlucht is er bij onze politici tot op dit moment geen bewustzijn om hiervoor een gepast beleid op poten te zetten.
MO*columniste Bie Vancraeynest vraagt zich af wat we eigenlijk bereiken met het per se in stand willen houden van woorden die voor een deel van de bevolking als kwetsend of denigrerend worden beschouwd.
Wat ik van de islamisering vind, vroeg ze in een verlaten café in Hasselt. De barman droeg een geldgordel. Ik beeldde me in dat er punten aan zijn laarzen groeiden. Het Wilde Westen. Daar bevind ik me, dacht ik.
Ja, we kunnen aan onze kinderen zeggen dat er hoop is. Maar dan moeten we het toch eens gaan hebben over vliegen. Er bestaat geen universeel recht op zoveel vliegen als je zelf wilt tegen een zo laag mogelijke prijs. Misschien zou er wel een recht op hoop mogen zijn…
Sachli Gholamalizad houdt niet van afscheid nemen, bekent ze in haar nieuwste column. ‘Afscheid impliceert verandering. En iedere verandering boezemt me uiteindelijk toch angst in, want wat volgt er na dat afscheid? Wordt het beter? Of slechter?’
‘Het is 2017, we hoeven een aantal dingen niet meer te pikken’, schrijft Bie Vancraeynest in haar column. ‘De pussyhats hebben het gehad met de openvallende badjassen.’ #Metoo
De herfst legt zich langzaam neer. Het mooie seizoen, met de verdwijnende kleuren, de zoekende wind en de soms felle zon. Hopelijk blijven ze, de seizoenen.