Over de rol van de overheid in economische ontwikkeling is het laatste woord nog niet gevallen. De theorie is heel duidelijk maar het is de werkelijkheid die lastig doet. Neem nu het economische succesverhaal Congo.

Het is tegenwoordig bon ton om begrip en zelfs sympathie te tonen voor dat deel van onze samenleving dat door Willem Vermandere ooit als “bange blanke mannen” werd omschreven.  Het zijn niet enkel mannen en of ze overwegend withuidig zijn, is ook al niet meer duidelijk. Dat ze het “roepen en zingen aan ons deuren” liefs ...

Dat de overbevolking de moeder is van alle wereldproblemen is een gedachte met een lange traditie, maar is te kort door de bocht.  Het probleem is niet de mens an sich, dan wel de manier waarop die mens leeft.

Nog niet zo heel lang geleden was er maar één criterium waarmee gemeten werd of rijke landen hun plicht vervulden inzake ontwikkelingssamenwerking: ze gaven meer of minder dan de internationaal afgesproken norm van 0,7% van het BNP. Het ontwikkelingscomité (DAC) van de organisatie voor economische samenwerking en ontwikkeling (OESO) rapporteert hie ...

Relativeren heeft een negatieve bijklank, maar daar moeten we vanaf: door zaken te plaatsen in een reeks van vergelijkbare gebeurtenissen maken we onze verantwoordelijkheid ervoor duidelijker, en moeilijker te negeren.

Op woensdag 26 september hield de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zijn eerste ‘top’ over de strijd tegen tuberculose: een poging om een stroomversnelling op gang te brengen. Dat is nodig, want de daling van het aantal nieuwe besmettingen gaat te traag om de ziekte onder controle te krijgen.

Deze maand “vieren” we de verjaardag van de laatste globale financiële en economische crisis, toen stijgende ongelijkheid, hebzucht, en nalatigheid tot de val van de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers leidden.

Het lijkt vreemd om terug te grijpen naar ideeën van een sociaal wetenschapper uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Karl Polanyi’s gedachtengoed wekte nooit grote massa’s maar komt met regelmaat opnieuw naar boven en blijft relevant .The Great transformation, geschreven in 1944, groeide uit tot een standaardwerk van kri ...

‘Waarom nemen we de armoede van Mozambique als uitgangspunt en niet de rijkdom in de wereld? De mensheid is rijk genoeg om aidsremmers te betalen, voor iedereen die ze nodig heeft.’ Gorik Ooms over de globale aanpak van aids en hiv.

Uit onderzoek blijkt dat slechts 5% van het inkomen dat jaarlijks door extra economische groei wordt gegenereerd naar de armste 60% van de wereldbevolking vloeit. Om die ongelijkheid op te lossen, is een grondige transformatie nodig van de manier waarop we zaken als mobiliteit, huisvesting of onderwijs aanpakken, stelt de litera ...

De Verenigde Naties en de Wereldbank voorspellen in hun gezamenlijke  studie Pathways for Peace dat tegen 2030 de helft van de armen in de wereld zal wonen in landen die gebukt gaan onder geweld.

Er zijn klimaatontkenners. Dus er mogen ook ontkenners zijn van een migratiecrisis, zegt Tom De Herdt in zijn bijdrage voor “De Ontwikkelaars”