Bangladesh telt zijn tijgers

Ploegen die de voorbije 30 dagen in het Indiase gedeelte van de Sunderbans onderweg waren, hebben 1.250 pootafdrukken van de indrukwekende roofdieren gevonden, volgens de experts een bemoedigend aantal. Van de afdrukken worden afgietsels in plaaster gemaakt, en de kenmerken daarvan worden in computers ingegeven. Op die manier kan nagegaan worden van hoeveel verschillende dieren die afdrukken afkomstig zijn. De techniek is niet waterdicht, maar zal nu ook in Bangladesh worden toegepast. Bengalese tellers hielpen mee bij de Indiase operatie om vertrouwd te raken met de techniek.

Volgens de laatste tellingen leven in de gordel van mangrovewouden en moerassen aan de monding van de rivieren die aan weerszijden van de Indiaas-Bengalese grens uitgeven in de baai van Bengalen, een kleine 700 Bengaalse tijgers. Daarmee is het gebied, dat in 1984 door de Unesco tot Werelderfgoed werd uitgeroepen, het belangrijkste bastion van de met uitsterven bedreigde grote kat. In heel Azië leven er maar 5.000 tot 7.000 tijgers in het wild. De Bengaalse tijger - de soort die in de Sunderbans voorkomt - is met 3.000 tot 4.500 exemplaren de meest algemene tijgersoort.

De Indiase en Bengalese Sunderbans zijn beschermd en die maatregelen zijn speciaal toegesneden op de Bengaalse tijger. Toch waren voorbije tellingen niet erg hoopgevend. In 1989 werden in de Indiase Sunderbans 353 tijgers geteld. Dat aantal daalde tot 335 in 1993, steeg weer tot 361 in 1997 maar schoot dan weer naar beneden tot 280 in 2002. In het Bengalese deel van de Sunderbans, dat 6.000 vierkante kilometer groot is en waar geen regelmatige tellingen worden uitgevoerd, zouden bijna 400 tijgers leven. In de jaren 90 zouden het er nog 700 zijn geweest. Doordat de twee landen nu voor het eerst samenwerken voor een telling, kan een betere schatting worden gemaakt van het totale aantal tijgers in het enkel op papier in tweeën gedeelde gebied.

Het bestand aan tijgers gaat achteruit door stroperij, illegale houtkap en de bevolkingsdruk in het gebied. In de Indiase Sunderbans leven al 4,3 miljoen mensen. De oppervlakte die er met mangrovewoud bedekt is, is teruggelopen van 9.630 tot 4.266 vierkante kilometer. Soms slaat de tijger terug. Elk jaar doden tijgers ongeveer 50 mensen in de Indiase Sunderbans - voornamelijk houthakkers en honingzoekers die zich diep in de mangrovewouden wagen. Vooral oude of zieke tijgers worden menseneters, maar een gebrek aan prooidieren kan ook meespelen.

De voorbije telling in het Indiase gedeelte heeft de wetenschappers wel optimistisch gestemd. Er werden een vijfde meer pootafdrukken gevonden dan bij de vorige telling. Volgens Atanu Kumar Raha, de directeur van het Biosfeerreservaat Sunderbans, zaten er ook veel afdrukken van welpen tussen, wat er op wijst dat het bestand het goed doet.