Club van Parijs buigt zich over Aziatische schulden

Morgen vergaderen de 19 rijke landen die momenteel behoren tot de ‘Club van Parijs’ over de schulden van de landen die de tsunami van 26 december over zich heen kregen. Die club is een informeel overlegorgaan dat zich buigt over de externe schuld van landen die betalingsbalansproblemen hebben.

De internationale beweging voor schuldverlichting probeert het thema bovenaan de drukke tsunami-agenda te plaatsen. Financiële hulp helpt niet als regeringen het goedbedoelde geld moeten gebruiken om hun torenhoge schuld aan rijke landen terug te betalen, luidt de redering. In tegenstelling tot normale humanitaire hulp, die sterk schommelt met de politieke wil van het moment, is schuldverlichting of kwijtschelding duurzaam en voorspelbaar.

Gisteren (maandag) eisten Amerikaanse en internationale ngo’s in een open brief aan George W. Bush een moratorium op de schuld van Somalië en van de negen Aziatische landen die getroffen werden door de zeebeving. De American Jewish World Service en Jubilee USA vragen de VS als hoofdrolspeler in de internationale financiële instellingen een gedurfd gebaar maken om de schuldenlast in de regio aan te pakken.

Naast een tijdelijke betalingsstop voor alle getroffen landen vragen de Amerikaanse ngo’s ook de Verenigde Staten en de G7, de groep de rijkste industrielanden, de schulden van Sri Lanka, de Malediven en Somalië volledig kwijt te schelden zonder dat daar schadelijke economische voorwaarden aan verbonden worden. De eisen van de Amerikaanse ngo’s betreffen zowel de schulden van land tot land (bilateraal) als de schulden aan internationale instellingen als het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank en de Aziatische Ontwikkelingsbank. Die multilaterale schuld bedraagt 70 miljard dollar.

Het kan niet dat die landen schulden afbetalen terwijl ze geconfronteerd worden door een humanitaire ramp van zo’n omvang stelt de brief, die ondertekend werd door onder andere Africa Action, 50 Years Is Enough en Oxfam America.

11.11.11, de koepel van Vlaamse ontwikkelingsngo’s, pleit voor een volledige schuldkwijtschelding aan alle getroffen landen. Wij zijn niet gewonnen voor een moratorium maar voor volledige kwijtschelding van bilaterale en multilaterale schulden, zegt 11.11.11-baas Karel Teck.

De schuldenlast legt volgens de ngo’s een hypotheek op de heropbouw van de sommige regio’s. Indonesië, het zwaarst getroffen land, moet in 2005 bijna zeven miljard dollar aflossen, alleen al dit jaar. Bij de Belgische regering heeft dat land een bilaterale schuld van 100 miljoen dollar.

Volgens bronnen binnen het ministerie van Financiën staat de schuldaflossing in de meeste getroffen landen niet in de weg van de heropbouw. Indonesië, Thailand en India hebben voldoende reserves om de crisis op te vangen. Ze zijn trouwens geen vragende partij voor een drastisch gewijzigde afbetalingsregeling omdat ze dan moeilijker nieuwe leningen kunnen loskrijgen op de internationale kapitaalmarkt. Voorlopig heeft de Club van Parijs nog van geen enkel land een verzoek ontvangen. De laatste keer dat de Club van Parijs een schuldkwijtschelding toestond was aan Irak. Het IMF verbond toen zware hervormingen aan het akkoord.

Het idee van een volledig kwijtschelding van de schuld is een oude eis van de andersglobalistische beweging. Voor de rijkelandenclub van de G7 blijkt volledige kwijtschelding voor straatarme landen intussen bespreekbaar. Maar de rijke landen raken het niet eens over de mechanismen voor kwijtschelding. De ministers van Financiën van de G7 vergaderen begin februari in Londen over de beste manier om de multilaterale schulden volledig kwijt te schelden. (MM/PD)