Het groene goud

Teakwood België doet, onder andere via advertenties in dit blad, een oproep aan kleine beleggers om te investeren in tropisch hardhout van Costa Rica.

Je geld wordt belegd in hardhoutplantages met een FSC-label, dat strenge ecologisch-sociaal-economische criteria hanteert. Na twintig jaar hou je er als investeer nog een aardige cent aan over. Geld verdienen door de aarde te redden, dat klinkt heel aantrekkelijk. Wie zich websgewijs probeert te informeren, stoot echter al snel op het verhaal van het beleggingsfonds Teakwood. Dat beleggingsfonds werd in 1989 opgericht om kleine Nederlandse beleggers rechtstreeks te laten investeren in teakplantages.
De Nederlandse groene belegger was enthousiast en toen het Teakwood beleggingsfonds in 1993 de steun kreeg van het Wereldnatuurfonds en de verzekeringsmaatschappij Ohra, investeerden duizenden Nederlanders miljoenen guldens in het zogenaamde groene goud. Het sprookje duurde tot 1996, toen bosbouwingenieur Paul Romeijn met zijn doctoraat allerlei wantoestanden en oplichterij aan het licht bracht.
Plaats van de “misdaad” was de teakplantage Flor y Fauna, in Costa Rica. Zelfs aan de FSC-criteria, die garanderen dat je investering groen en duurzaam is, was niet voldaan. Alle investeerders kregen hun geld terug van Ohra. Acht jaar later zit aan Flor y Fauna nog altijd een reukje (zegt wie?) en de aandelen van de dubieuze plantage worden tijdelijk zelfs niet meer aangeboden. De directie van Ohra, nu de grootste investeerder sinds ze de investeringen van haar klanten overnam, wilde de plantage onlangs bezoeken, maar raakte niet verder dan de gewapende bewakers aan de ingang.
Het goede nieuws is dat Teakwood België, Teakwood Nederland en Teakwood International niets te maken hebben met het oorspronkelijke Teakwood beleggingsfonds. Popko van der Molen, directeur van Sicirec –een belangenvereniging en dienstenverlener voor kleine plantage-investeerders– waarschuwt wel dat Flor y Fauna geen uitzondering is in de sector van de hardhoutplantages.
‘Mismanagement is een basisprobleem in deze onvolwassen sector. Beleggers investeren bij de aanplant van de plantages, maar dat geld moet pakweg twintig jaar netjes beheerd worden –tot de bomen volgroeid zijn. En dat is een probleem. Met veel aanbieders van hardhout is er iets mis, maar dat wil niet zeggen dat je niet in hardhout kan investeren. Je moet gewoon goed uitkijken.’ Dirk Jan Lukkes van Teakwood Nederland, dat een duizendtal investeerders in Nederland en België onder zijn vleugels neemt, zegt dat de cowboymanagers tot het verleden horen. ‘Het is een jonge, commerciële sector, maar de cowboys die het enkel voor het snelle geld deden, zijn weg. We hebben de negatieve publiciteit rond Flor y Fauna gevoeld, maar zowel in negatieve als in positieve zin omdat deze investeerders nieuwe plantages zochten.’

Investeren in groen goud? Tips
* Beloftes over extreem hoge rendementen zijn verdacht. Flor y Fauna beloofde winsten van 20 tot 30 procent. Onder de 10 procent is realistischer.
* Let op de verdeelsleutel van de winsten. Als 95 procent van de winst naar de investeerders gaat en 5 procent naar de managers van de plantage, kunnen zij onmogelijk genoeg belang hebben om de plantage goed te beheren.
* Informeer je over de termijn waarop je je eerste rendementen uitbetaald krijgt. Tropische bomen zijn de eerste tien jaar namelijk nog niet groot genoeg om iets op te brengen.
* Ga na of de FSC-criteria gerespecteerd worden. Worden er chemische bestrijdingsmiddelen gebruikt bij het aanplanten van de bomen? Let men op de opbouw van jonge en oude bomen? Wordt de monocultuur minimum 20 procent afgewisseld met corridors van natuurlijke beplanting? Is de bestemming van de grond ook voor de toekomst vastgelegd?
www.teakwood.be